برای راه رفتن بچه‌ ها عجله نکنید

هنگامی که کودک نخستین گام‌های خود را بر می‌دارد، احساس غرور می‌کنیم. در واقع، سنی که فرزند شما نخستین گام‌های خود را بر می‌دارد برای همیشه در ذهنتان باقی می‌ماند، درست شبیه به وزن او هنگام تولد و زمان به‌دنیا آمدنش.

تصورمی‌شودکه بیش از حد در مورد زمان راه‌ رفتن کودکان اغراق صورت گرفته و به آن اهمیت داده می‌شود زیرا دور نگه داشتن کودکان از خطر، حتی هنگامی که راه رفتن را آغاز می‌کنند، غیرممکن و غیرقابل کنترل است اما به هرحال دانستن چند نکته در این رابطه خالی از لطف نخواهد بود.

بنا به برخی دلایل، مردم فکر می‌کنند که کودکان باید در نخستین جشن تولدشان قادر به راه رفتن باشند، اما حقیقت این است که اغلب کودکان پس از این زمان راه رفتن را آغاز می‌کنند. تعداد بسیار کمی از کودکان در ۹ ماهگی می‌توانند راه بروند، اما تعداد بسیاری از آنها تا ۱۵ماهگی، نخستین گام‌های خود را بر نمی‌دارند. اگر کودک شما دیر راه رفتن را آغاز کرد، بدانید که زمان راه‌رفتن او مطلقا هیچ ربطی به هوش‌‌اش ندارد.

زمان راه رفتن کودک، غالبا به ژنتیک او وابسته است. خیلی زود یا خیلی دیر راه‌ رفتن کودک، کاملا با ژنتیک خانواده اش رابطه دارد. پس بدانید که کودکتان حول و حوش زمانی راه رفتن را آغاز می‌کند که شما یا همسرتان راه رفتن را آغاز کرده‌اید.زمان راه افتادن کودک با سایز او هم مرتبط است. کودکانی که از پاهای کوتاه برخوردارند، معمولا علائم راه رفتن کودک در آنها سریع تر از راه رفتن (به خاطر مسئله حفظ تعادل). کودکان لاغر هم زودتر از کودکان چاق و تپل راه می‌افتند.

فشار به کودک برای اینکه راه برود، عقیده جالبی نیست اما فراهم کردن فرصتی برای اینکه کودک بتواند راه رفتن را یاد بگیرد، کاملا ضروری است. اگر کودک را مجبور کنید تا هر روز تمرین کند، نه تنها به او کمکی نخواهید کرد بلکه تنها باعث تمرد او در این رابطه می‌شوید و زمان راه افتادن او را به تاخیر می‌اندازید.

از سوی دیگر، اگر کودک را تمام روز محبوس نگه دارید یا در محیطی محصور قرار دهید، او هرگز این فرصت را پیدا نخواهد کرد که به تمرین این مهارت‌ها بپردازد. به او اجازه دهید که زمانی را تحت نظر و مراقبت شما به تمرین کردن روی زمین بپردازد، پس از آن، او با کمک یا بدون کمک شما، از این مسئله سر درمی‌آورد و آن را حل می‌کند.

اگر کودک شما تا ۱۸ماهگی راه‌ رفتن را آغاز نکرد، بهترین کار این است که موضوع را با پزشک کودکان در میان بگذارید. نگران نباشید؛ این بدان معنا نیست که کودک شما حتما مشکلی دارد. اما اکثر کودکان تا این سن راه می‌افتند، بنابراین بهتر است اقدامات احتیاطی و ضروری صورت گیرد. اما خیلی هم مشتاق نباشید، کودکتان زود راه بیفتد، زیرا با راه افتادن او تمامی قوانین هم تغییر می‌کند.

دوستی می گفت: «ما در ۲سال اول زندگی کودکانمان، به آنها راه‌رفتن و صحبت کردن را یاد می‌دهیم و در ۱۶سال بعدی زندگی‌شان، فقط می‌گوییم بشینید و حرف نزنید.» حقیقتا درست می‌گفت.