اختلال اضطرابی در کودکان ؛ علائم و نشانه ها

اختلال های اضطرابی انواع مختلفی دارد و دلیل ترس و نگرانی های شدید در کودک است و باعث تغییراتی در رفتار کودک، خواب، خوراک یا حالت رفتاری او می شود.

انواع اختلال های اضطرابی چیست؟

انواع مختلفی از اختلال اضطرابی می تواند بر روی کودکان و نوجوانان تاثیر بگذارد که شامل موارد زیر است :

• اختلال اضطراب فراگیر(GAD)
• اختلال اضطراب جدایی(SAD)
• ترس های اجتماعی (اختلال اضطراب اجتماعی)
• اختلال خاموشی انتخابی(SM)
• فوبیای(هراس) خاص
•  اختلال هراس

علائم و نشانه های انواع اختلال اضطرابی چیست؟

ممکن است والدین یا معلمان، علائمی را در کودک یا نوجوان ببینند که نشان می دهد او مضطرب است. برای مثال، کودکی ممکن است یک جا بماند، مدرسه نرود، یا گریه کند. آن ها ترسیده یا غمگین به نظر می رسند یا از انجام کارها یا حرف زدن با دیگران امتناع می کنند.

کودکان و نوجوانان دارای اضطراب چیزهایی را احساس می کنند که دیگران نمی توانند ببینند که باعث می شود بترسند، نگران شوند و یا عصبی شوند.

همچنین این ترس بر بدن آن ها نیز می تواند تاثیر بگذارد. شاید احساس لرز، عصبی شدن یا کمبود نفس داشته باشند. شاید با یک صورت گر گرفته، دست های عرقی، دهان خشک یا تند زدن قلبشان احساس دلشوره داشته باشند.

علائم اضطراب، نتیجه ی واکنش ” جنگ و گریز” است و واکنش طبیعی بدن نسبت به خطر است. این واکنش شیمیایی، ما را برای مواجهه با خطر واقعی آماده می کند که بر ضربان قلب، تنفس، ماهیچه ها، اعصاب و سیستم گوارش تاثیر می گذارد.

این واکنش به معنای محافظت از ما در برابر خطر است اما با اختلال اضطراب، واکنش جنگ و گریز بیش از حد فعال می شود و وقتی هیچ خطر واقعی ای در حال اتفاق افتادن نیست شروع می شود.

دلایل انواع اختلال اضطرابی چیست؟

چیزهای زیادی باعث واکنش بیش از حد جنگ و گریز در بدن می شود که در نهایت منجر به اختلال اضطراب می شود که شامل موارد زیر است:

ژنتیک: بچه ای که یکی از والدینش این اختلال را دارد بیشتر احتمال دارد که دچار شود. کودکان ممکن است ژن هایی را به ارث ببرند که آن ها را در معرض اضطراب قرار دهد.

حالت شیمیایی مغز: ژن ها مسیر فعالیت های شیمیایی را برای مغز آسان می کند که به آن پیام رسان عصبی  می گویند. اگر فعالیت شیمیایی مغز به درستی کار نکند یا مقدار آن کم باشد باعث اضطراب می شود.

شرایط زندگی: چیزهایی که در زندگی یک کودک اتفاق می افتد می تواند استرس زا باشد و مواجهه با آن سخت باشد. از دست دادن، بیماری های جدی و مرگ کسی که دوستش دارند، خشونت یا سوء استفاده می تواند منجر شود که بعضی از بچه ها مضطرب شوند.

رفتارهای یادگیری: بزرگ شدن در خانواده ای که افراد دیگرش همیشه در حال ترس و اضطراب هستند می تواند به کودک یاد دهد که بترسد.

انواع اختلال اضطرابی چطور تشخیص داده می شود؟

این اختلال می تواند توسط یک متخصص آموزش دیده، تشخیص داده شود. آن ها با شما و کودکتان صحبت می کنند، سوال می پرسند و با دقت به حرفتان گوش می دهند.

آن ها از شما می پرسند اغلب چطور و چه زمانی اضطراب و ترس های کودکتان اتفاق می افتد. این کار به آن ها کمک می کند که نوع اختلال اضطرابی را تشخیص دهند.

کودک یا نوجوان دارای این اختلال باید به طور منظم چکاپ شود. این کار کمک می کند بدانند هیچ علائم دیگری باعث این اختلال نشده است.

اختلال اضطرابی چگونه درمان می شود؟

اغلب اوقات، این اختلال با رفتار درمانی شناختی (CBT) درمان می شود. این درمان یک نوع گفتار درمانی است که به والدین، کودکان و نوجوانان یاد می دهد تا نگرانی ها، ترس و اضطرابشان را مدیریت کنند.

CBT به بچه ها یاد می دهد که آن چیزی که فکر می کنند و انجام می دهند، بر چیزی که احساس می کنند اثر می گذارد. در گفتار درمانی شناختی بچه ها یاد می گیرند، وقتی از چیزی که می ترسند دوری نمایند، آن ترس ها قوی تر می شوند. آن ها یاد می گیرند که وقتی با ترسی مواجهه شوند، ترس ضعیف و ضعیف تر می شود تا جایی که کلا از بین برود.

در گفتار درمانی شناختی:

• والدین یاد می گیرند زمانی که کودک مضطرب است بهترین پاسخ چیست. آن ها یاد می گیرند چطور به کودکان کمک کنند تا با ترس هایشان روبرو شوند.
• بچه ها یاد می گیرند مهارت هایشان را بهتر کنند تا با ترس هایشان روبرو شوند و کمتر نگران باشند.

پزشک به کودک کمک می کند تا تمرین کند، از او حمایت می کند و زمانی که تلاش می کند او را ستایش می نماید. در طول زمان، بچه ها یاد می گیرند تا با ترس هایشان مواجهه شوند و احساس بهتری داشته باشند.

آن ها یاد می گیرند تا از شرایطی که از آن ترس دارند استفاده کنند. بابت چیزهایی که یاد می گیرند به خود افتخار می کنند و بدون نگرانی های بیشمار، می توانند بر روی چیزهای دیگری تمرکز کنند، چیزهایی مثل مدرسه، فعایت های دیگر و تفریحات. گاهی اوقات دارو برای درمان اضطراب نیز استفاده می شود.

چطور می توانم به کودک خود کمک کنم؟

اگر کودک شما یکی از انواع اختلال اضطرابی را دارد در اینجا راهکارهایی برای کمک به شما وجود دارد:

• یک متخصص آموزش دیده پیدا کنید و کودک خود را برای درمان پیش او ببرید.
• اغلب اوقات با متخصص صحبت کنید و از او بپرسید چگونه می توانید بهترین کمک را به کودک خود کنید.
• به کودک خود کمک کنید با ترس هایش مواجهه شود. از متخصص بپرسید که چطور می توانید با کودک خود در خانه تمرین کنید. کودک خود را به خاطر تلاش برای روبرو شدن با ترس ها و نگرانی هایش ستایش کنید.
• به کودکان کمک کنید تا در مورد احساساتشان صحبت کنند. به آن ها گوش دهید و بگذارید بدانند که شما حرفشان را می فهمید، دوستشان دارید و آن ها را پذیرفته اید. یک رابطه خوب با شما به او کمک می کند تا نقاط قوت درونی خود را بسازد.
• کودک خود را تشویق کنید تا ابتدا قدم های کوچکی بردارند. نگذارید کودکتان تسلیم شود یا از چیزهایی که می ترسد دوری کند. به آن ها کمک کنید قدم های مثبتی رو به جلو بردارند.
• صبور باشید. برای درمان، مدت زمانی طول می کشد تا درمان اثر کند و کودکان احساس بهتری داشته باشند.