روش نگهداری از ماهی قرمز

تنگ ماهی قرمز در یکی از عناصر لاینفک سفره های هفت سین ایرانیان است که بطور سنتی در تعطیلات سال نو ایران یعنی نوروز پهن می شود. هرچند ماهی با حرف سین شروع نمی شود اما همواره به عنوان یکی از عناصر نوروز و مفاهیم نمادین سال نو در ایران مورد توجه بوده است.

در طی سالهای اخیر برخی از دست اندر کاران محیط زیست از مردم می خواهند برای سفره هفت سین خود ماهی های قرمز را که اکثراً در همان تعطیلات نوروزی در تنگ های ماهی می میرند خریداری نکنند.

برخی معتقدند ماهی قرمز نمادی است که از سال نو چینی وارد ایران شده و به عنوان جشنواره شروع بهار نیز شناخته می شود. نماد محبوب سال نو چینی کودکی است که یک ماهی بزرگ قرمز و گل نیلوفر آبی به همراه دارد و نماد فراوانی روزی و صلح است.

با این حال برخی نیز معتقدند که این سمبل در همان تقویم سنتی فارسی نیز دارای اهمیت بوده است. ایرانیان ماهی های قرمز را در هفت سین قرار داده اند تا نشان دهند سال نو از این ماه آغاز و تحرک و تلاش مجدداً از سر گرفته می شود.

رنگ قرمز ماهی قرمز نیز یکی دیگر از دلایل حضور آن در سفره های هفت سین است. رنگ قرمز که در برخی موارد دیگر هفت سین مانند سیب سرخ نیز وجود دارد، نمادی از مهربانی، پیروزی، معیشت و ثروت است.

اینگونه که به نظر می رسد ماهی قرمز را نمی توان از هفت سین ایرانیان حذف کرد و بهترین راه این است که به مردم آموزش داده شود که چگونه آنها را درست نگهداری کرده و سپس در آب حوض رها کنند.

چگونه می توان از یک ماهی قرمز نگهداری کرد؟

شکل حبابی تنگ ماهی قرمز سالهاست که مورد استفاده است، اما لزوماً انتخاب خوبی نیست. چند دلیل برای این انتخاب وجود دارد. علاوه بر ظاهر زیباتر این تنگها اولین دلیل مربوط به یک تصور غلط رایج است که افراد فکر می کنند نگهداری ماهی قرمز در این تنگها آسانتر بوده و خود ماهی نیز راحت تر است.

ارزان قیمت بودن قیمت این ماهی ها متأسفانه باعث می شود تا افراد ارزش زیادی به زندگی آن ندهند و در صورت مردن ماهی به سادگی یکی دیگر تهیه کنند.

بسیاری از ماهی های قرمز خانگی تا زمانی که واقعاً باید زنده بمانند زندگی نمی کنند. جالب است بدانید که ماهی های قرمز پتانسیل زندگی برای یک دهه یا بیشتر را دارند نه فقط یک سال یا حتی فقط چند ماه. علت این طول عمر کوتاه نگهداری های نادرست است. دو اشتباه معمول در این زمینه شامل تغذیه بیش از حد و تعویض کم آب آن است.

اندازه تنگ

یک قانون کلی در مورد میزان فضای لازم برای زندگی ماهی قرمز ۲۰ گالن (۷۵ لیتر) یا بیشتر برای هر ماهی بالغ است که طبعتاً تهیه آن برای هر کسی امکان پذیر نیست و بیشتر به آکواریوم نیاز دارد تا تنگ. آنها می توانند در مخزن با ابعاد کوچکتر نیز زنده بمانند، اما با رشد و بزرگتر شدنشان به فضایی بیشتر نیاز دارند و اگر تنگشان را به یک فضای زندگی بزرگتر ارتقا ندهید، می تواند رشد آنها را متوقف نموده و طول عمر آنها را کوتاه کند. علاوه بر این یک تنگ کوچک نگهداری بهتر و رسیدگی بیشتری نیاز دارد.

میزان اکسیژن مهم است

هرچه ماهی قرمز بیشتری در تنگ داشته باشید، اکسیژن بیشتری برای حفظ سلامتی آنها لازم است. برای تحریک سطح آب به جذب اکسیژن سعی کنید پمپ هوا اضافه کنید. حباب های هوا در واقع اکسیژن اضافه نمی کنند، اما آشفتگی سطح آب به جذب اکسیژن بیشتر می انجامد.

بهترین راه حل برای به حداکثر رساندن اکسیژن موجود در آب، پیروی از قاعده هرچه سطح بیشتر، اکسیژن بیشتر است. بنابراین یک تنگ دهان گشاد خیلی بهتر از تنگ باریک است و اگر تنگ حبابی شکل دارید آن را تا بالا پر نکنید زیرا پر کردن آن بیشترین سطح را پشتیبانی نمی کند و لذا بهترین میزان پر کردن آب در این تنگهای کروی ریختن آب تا قطر ماکزیمم یعنی کمی بالاتر از وسط تنگ است. لذا برای آب داشتن سطح بیشتر مهم تر از مقدارش است و اگر نتوانید اکسیژن کافی را فراهم کنید، ماهی شما در معرض خفگی و مرگ خواهد بود.

یک دلیل دیگر اهمیت این امر این است که به طور کلی ماهی قرمز آمونیاک زیادی تولید می کند و شما می توانید این مشکل را با پر نکردن زیاد آب، غذای زیاد ندادن و تمیز کردن تنگ، محدود و کنترل کنید.

اگر به فکر اضافه کردن ماهی لجن خوار هستید، باید فضای زندگی و رشد او را نیز فراهم کنید که در حقیقت در تنگ ضرورتی ندارد و مخصوص آکواریوم است. همچنین باید دمای آب را در حدود ۲۵ درجه سانتی گراد نگه دارید که برای ماهی قرمز بسیار ایده آل است.

برای تمیز کردن تنگ بین ۵۰ تا ۷۵ درصد از آب تنگ ماهی را خالی کرده و آن را با آب تمیز و فاقد کلر جایگزین کنید. برای از بین بردن هرگونه کلر از آب می توانید از چند قطره محلول دکلره مخصوص استفاده کنید.