۳ راهکار برای کمک به تخلیه هیجان و اضطراب نوجوانان

کودکان مبتلا به برخی از مشکلات یادگیری و توجه مانند مبتلایان به ADHD بیشتر در معرض بیش هیجان و اضطراب بالا هستند. در اینگونه بچه ها این حالت به طور خودکار و با مرور سن نیز از بین نمی رود. در سنین بالاتر، این مشکل می تواند به رفتار خطرناک و بروز مشکل با دوستان و بزرگسالان در زندگی آنان منجر شود.

نکات مهم در زمینه هیجان و اضطراب نوجوانان

نکاتی که در این راستا باید مد نظر بگیرید:
– اگر فرزند شما در سنین نوجوانی و یا اوایل جوانی باشد، قاعدتاً شما همیشه برای کمک در کنار او نخواهید بود.
– برای نوجوانان و جوانان بسیار مهم است که نظارت و کنترل هیجان و اضطراب بیش از حد خود را یاد بگیرند.
– شما می توانید از طریق آسیب شناسی موقعیت ها، به فرزندتان در شناسایی و مدیریت شرایط هیجانی کمک کنید.

بیش هیجانی و اضطراب شدید

اگر نوجوان شما مستعد ابتلا به بیش هیجانی و اضطراب شدید بوده است، شما احتمالاً در طول این سال ها به خوبی از عوارض آن آگاه بوده اید. اما همان طور که او بزرگتر و مستقلتر می شود، احتمال حضور و مداخله شما کنار او کمتر شده و او خودش باید از پس مدیریت این واکنشهای شدید بر بیاید.

یکی از راه های تشویق او برای انجام این کار این است که برای او روشن کنید که چنین رفتاری چه تبعاتی برایش در پی خواهد داشت. شناخت و آگاهی از پیامدهای سوء رفتارهایش می تواند او را به بررسی بیشتر و کار بر روی برخوردش وا دارد. در اینجا سه موقعیت متداول در بروز بیش هیجانی و اضطراب و آسیب شناسی آنها را برایتان ذکر کرده ایم.

۱) داشتن معلم های گوناگون و متعاقباً انتظارات گوناگون از بچه

در مدارس راهنمایی و دبیرستان، برخورد و کنار آمدن با معلمان مختلف و سبک های متفاوت تدریس می تواند دشوار باشد. همچنین مدیریت سازماندهی و داشتن تمرکز لازم برای همه انواع این کلاس ها نیز کار سخت دیگری برای یک نوجوان است.

اما چه اتفاقی می افتد؟ کودک شما ممکن است احساس سرخوردگی کرده و معلمانش را به خاطر آن سرزنش کند. چنین وضعیتی برای او ممکن است به بروز رفتارهای غیرمنتظره، غیرمعقول و بیش از حد احساسی منجر شود.

چه می توانید انجام دهید؟ او را تشویق به خود نظارتی و رصد کردن نشانه هایی نمایید که به واسطه آنها او احساس نامناسبی داشته و به واکنش انتحاری دست می زند. توضیح دهید که اگر او این نشانه ها را شناخته و ببیند، می توانید به او برای بهبود وضعیتش کمک کنید. بخشی از فرآیند تولید هیجان و اضطراب در برخورد و اصطکاک بین همسالان اتفاق می افتد و شما می توانید ایده های خود را در این رابطه و همچنین برای جلب حمایت های عاطفی بیشتر فرزندتان، با مسوولین مدرسه نیز در میان بگذارید.

۲) عضویت در تیم های ورزشی

بخشی از یک تیم بودن و درگیر شدن با انجام یک بازی می تواند به یک هیجان محض منجر شود. متعاقب آن یک رفتار افراطی به وجود خواهد آمد که ممکن است برای مربیان و هم تیمی ها قابل درک نباشد.

چه اتفاقی می افتد؟ هیجان یا اضطراب فرزند شما ممکن است به سبب احتمال نقض قوانین و یا نحوه بازی هم تیمی ها باشد. او ممکن است بیش از حد انفرادی کار کند تا مهارت هایش را به رخ سایرین بکشد. همچنین او ممکن است بیش از حد فیزیکی بازی کرده و به بچه های دیگر آسیب برساند.

چه می توانید انجام دهید؟ اجازه دهید کودک شما به مزایای نزدیک شدن و ایجاد سازگاری با مربی و هم تیمی هایش پی ببرد. انجام این کار باعث می شود او یک عضو ارزشمند در تیم باشد. در مورد تشخیص شرایطی که او را به هیجان کاذب وا داشته و به سمت بازی فیزیکی و بعضاً خشن سوق می دهد نیز با او صحبت کنید. شما همچنین می توانید او را به صحبت کردن با خود تشویق کرده و به او یاد دهید که می تواند خود را از این طریق نیز آرام کند: “آره، علی باید در آن شرایط توپ را به من پاس می داد. اما به هر حال او توپ را گل کرد، پس دیگر مهم نیست”.

۳) انجام بازی های ویدئویی و فعالیت در رسانه های اجتماعی (شبکه های مجازی)

امروزه برای بسیاری از نوجوانان و جوانان، بازی های ویدئویی و سر و کله زدن با رسانه های اجتماعی به بخش بزرگی از زندگی اجتماعی آنها تبدیل شده است. بچه شما ممکن است در بازی بسیار عالی باشند و یا واقعاً توییت کردن و پست گذاشتن را دوست داشته باشند، اما غالباً درک درستی از قوانین رسانه های اجتماعی ندارند.

در مورد بازی های ویدئویی چه اتفاقی می افتد؟ بچه ها می توانند از بازی کردن لذت ببرند، اما نه به شکل افراطی. فرزند شما ممکن است با یک شخصیت منفی همذات پنداری کند و یا ممکن است با باختن از بچه های دیگر مشکل داشته باشد.

در مورد رسانه های مجازی چه اتفاقی می افتد؟ بچه های دیگر ممکن است نسبت به فرزند شما اشتیاق کمتری برای فیس بوک، توییتر و تلگرام داشته باشند. او ممکن است در عین اشتیاقش خیلی از موارد مانند یک واکنش تند و زننده و یا مفهوم یک پست نامناسب را درک نکند. دوستیابی او در یک جمعیت مجازی نسبت به مدرسه یا کلاسهای دیگرش، پیچیده تر و پرمخاطره تر است و او ممکن است به سادگی نظرات ناسازگارانه یا مشکوک را به صورت شخصی بیان کند.

چه می توانید انجام دهید؟ با توجه به شرایط حساس سنی این کودکان، آماده شدن برای مقابله با چنین شرایطی مشکل خواهد بود. شاید فرزند شما یک دوست خوب داشته باشد که بتواند به عنوان یک راهنما و الگوی اجتماعی عمل کرده و به فرزندتان خوراک مثبت بدهد. او را تشویق کنید که با چنین دوستانی تعامل بیشتری داشته باشد و عواقب کارهایش را از این طریق اینگونه تعاملهای حقیقی یا مجازی رصد و درک کند.

شما نیز می توانید تعاملات اجتماعی او را البته به نیتی غیر از قضاوت، کالبدشکافی نمایید. شما می توانید با او صحبت کرده و احساس مسوولیت را در او بارور کنید. صحبت کردن درمورد تهدیدهای موجود و بالقوه می تواند به فرزند شما کمک کند تا برخی از چالش های دوران دبیرستان را مهار کند. شما نیز به عنوان مربی و والدین، می توانید راهنمایی های بیشتری به فرزندتان در جهت مقابله با چالش های روزمره ارائه کنید.

موارد کلیدی

– اگر نوجوان شما اغلب بیش از حد هیجان و اضطراب دارد، این حس را می تواند به همسالان و دوستان خود منتقل کند.
– اگر مزایای کنترل اضطراب و هیجان برای نوجوان شما روشن شود، او احتمال بیشتری در تلاش برای مهار آن خواهد داشت.
– اینکه یکی از دوستانش قوانین اجتماعی را به فرزندتان نشان دهد و با او تعامل داشته باشد، در بعضی موارد ممکن است به شما کمک شایانی کند.