فکر می کنید کودک شما نیز ممکن است به ADHD یا همان اختلال کم توجهی-بیش فعالی مبتلا باشد؟ با هر نشانه ساده ای فکر نکنید که چنین چیزی ممکن است. علی رغم وجود نشانه های کلیدی اما برخی علائم متفاوت بوده و هیچ دو کودکی یکسان نیستند، بدین معنا که اگر یک کودک علائم مشابه کودک دیگری را که عارضه فوق در او تشخیص داده شده داشته باشد لزوماً بدین معنا نیست که این کودک هم به همین عارضه مبتلاست.
تشخیص اختلال کم توجهی-بیش فعالی در سنین مختلف کار ساده ای نیست و فقط یک متخصص می تواند نظر قطعی بدهد. اما همانگونه که ذکر شد در هر سنی نشانه های کلیدی نیز وجود دارد.
برای دانستن آنها این مطلب را دنبال کنید:
سه نوع ADHD وجود دارد:
– بیش فعالی-تحریک پذیری
– بی توجهی
– ترکیبی از هر دو
هر کدام از این انواع علائم مختلفی دارند و می توانند با بالاتر رفتن سن تغییر کنند.
تشخیص اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) از کودکی تا بزرگسالی
ADHD در کودکان نوپا و پیش دبستانی
بچه های کوچک، ذاتا موجوداتی فعال و گاهی غیر قابل کنترل هستند. پس چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که آیا کودک ADHD دارد؟
البته معمولاً رفتارهای سرکشانه مبتلایان بسیار شدید است. دکتر استیون کاف استاد دانشکده پزشکی دانشگاه جکسونویل فلوریدا می گوید: ” این کودکان مدام در حال دویدن، پریدن و بالا رفتن از همه چیز هستند و نمی توانند یک جا بنشینند و بهترین توصیف از آنها یک موتور دائماً در حال حرکت است. آنها همیشه در حال صحبت هستند”.
دکتر راسل بارکلی از دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی در توصیف رفتار خاص و بیقراری آنها اینگونه اظهار می کند: ” آنها به راحتی نمی توانند مدت زیادی بر روی یک چیز ساده تمرکز کنند، حتی یک داستان پیش از خواب”.
بیشتر بخوانید: رابطه بیش فعالی با هوش کودک
اما برخی از کودکان مبتلا به ADHD می توانند بر روی چیزهایی که علاقه مند هستند، مانند اسباب بازی های خاص و یا بازی های ویدئویی تمرکز کنند.
با وجود اینکه ممکن است علائم هشدار دهنده را از همان اوایل بتوانید ببینید، تشخیص قطعی معمولاً کمی زمان خواهد برد و فقط یک پزشک می تواند به شما در تشخیص نهایی آن کمک کند.
ADHD در سالهای ابتدایی مدرسه
همه کودکان مبتلا به ADHD بیش از حد فعال نیستند. اما اگر یک کودک اینگونه باشد حتماً در طول سالهای مدرسه علائمش را بروز خواهد داد. غیر از بیش فعالی ممکن است نشانه های دیگری هم در کودک دیده شود. او ممکن است نتواند تمرکز کند و مشکل تصمیم گیری درست و یا برنامه ریزی کارهایش را داشته باشد. بارکلی می گوید: ” آنچه شما می بینید فقط آغاز یک اختلال پیچیده و بغرنج است”.
او همچنین ممکن است در موارد زیر مشکلات بیشتری نسبت به دیگر هم سن هایش داشته باشد:
– به اشتراک گذاری اشیا
– رعایت نوبت
– اجازه دادن به دیگران برای صحبت کردن
– انجام و اتمام تکالیف یا کارهای روزمره دیگر
– پیگیری چیزهایی مانند تکالیف و خواندن کتابها
همچنین طبق نظر بارکلی کودک مبتلا به ADHD می تواند بسیار عاطفی باشد. اگر چیزی او را ناامید کند شما نشانه های بروز این ناامیدی را خواهید دید. اگر یک فیلم ببیند ممکن است درباره آن بدون وقفه از شما سوال بپرسد که اگر پاسخ او را ندهید عصبی و پرخاشگر می شود. از آنجا که او ممکن است کارهایش را بدون فکر انجام دهد، ممکن است مستعد وقوع حوادث هم باشد.
کاف می گوید: “هیچ آزمایش قطعی برای تشخیص ADHD وجود ندارد. بسیاری از کودکان دارای نشانه هایی هستند، اما برای تشخیص ADHD، باید حداقل برای مدت ۶ ماه علائم متعددی در زندگی اجتماعی و مدرسه کودکان رصد شوند”.
هنگامی که در کودک شما ADHD تشخیص داده شد، دکتر با شما در مورد روشهای درمان صحبت خواهد کرد. درمانها اغلب شامل دارو و رفتار درمانی هستند. گاهی ممکن است لازم باشد سعی کنید روشهای مختلف را امتحان کنید.
ADHD در نوجوانان
در نوجوانی بیش فعالی رو به بهبود خواهد رفت. اما کودک شما کماکان ممکن است احساس بی قراری داشته و برای مدت طولانی نشستن برایش ناخوشایند باشد.
در این مرحله، بارکلی یادآور می شود که مسائل دیگری مانند مشکل با زمان، انگیزه، سازماندهی و مواردی مانند اینها نشانه های اصلی هستند.
یک نوجوان مبتلا به ADHD ممکن است در تمرکز و انجام صحیح تکالیف مدرسه مشکل داشته باشد، اما ممکن است از عهده بازی های ویدئویی که احساس لذت و پاداش فوری دارند به خوبی برآید.
بیشتر بخوانید: علائم بیش فعالی در کودکان نوپا
تمام نوجوانان می توانند عاطفی باشند، اما فرد مبتلا به ADHD ممکن است مشکلات بیشتری را در حفظ و کنترل احساسات خود داشته باشد.
به دلیل تحریک پذیری بالا و تمایل به رفتارهای ضربتی و خطرناک، یک نوجوان مبتلا به ADHD ممکن است به چیزهای خطرناکی از جمله استفاده از الکل و مواد مخدر، دروغ، دزدی و رابطه جنسی کنترل نشده روی بیاورد. ایمنی در اتومبیل و رانندگی نیز ممکن است مشکل دیگری برای آنها باشد. بارکلی می گوید: ” این یکی از بدترین اختلالاتی است که می توانید در هنگام استفاده از وسایل نقلیه موتوری داشته باشید”.
ADHD در بزرگسالان
بیش فعالی متاثر از ADHD به مرور زمان و با بالاتر رفتن سن به تدریج محو می شود. اما نشانه های دیگر که به ایجاد مشکلات در بسیاری از زمینه های زندگی منجر می شوند، کماکان ادامه دارند.
بزرگسال مبتلا به ADHD ممکن است:
– شلخته و بی نظم باشد.
– خیلی سخت به چیزی توجه کند.
– برای تکمیل وظایف با خودش درگیر باشد.
– کلید، کیف پول، عینک آفتابی و یا تلفن همراه خود را اغلب گم کند.
– از زیر کار در برود.
– روابط جنسی خطرناک و کنترل نشده داشته باشد.
– سوء مصرف مواد مخدر و الکل داشته باشد.
– بی دلیل شغلش را ترک کند.
– زیاد پول خرج کرده و جیبش را خالی کند.
– غذاهای ناسالم زیاد بخورد.
بارکلی می گوید که آنها دارای بحران روابط بوده و میزان طلاق در آنها بسیار بالا است.
با این حال اگر شما به عنوان یک بزرگسال مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شدید، نسبت به زمان کودکیتان اکنون درک جدیدی از مشکلات دارید. روشهای درمان می تواند به کنترل علائم شما خیلی کمک کند، پس با آن کنار بیایید. اگر متوجه شدید که یک روش دیگر برایتان کار نمی کند، با پزشک خود در مورد تغییر شرایط درمانی صحبت کنید.
