همه در مورد سختی دوران نوجوانی صحبت می کنند. اما آیا تا به حال با کسی که در حال ورود به دوران نوجوانیست مواجه شده اید؟ در واقع نه می توان به آن ها کودک گفت، و نه کاملا نوجوان هستند. در سنین ۹-۱۲ سالگی این دسته از کودکان دچار تغییرات اساسی شامل تغییرات فیزیکی، ذهنی، اجتماعی و احساسی می شوند.
آن کودک دوست داشتنی و دارای روحیه ی مشارکت شما حالا به یک آدم عبوس و خواستار استقلال با نظرات مغایر و ساختار شکنانه تبدیل شده. اگر دنبال راهی برای مقابله ی درست و رفتار با نوجوانان می گردید، ممکن است در اینجا راه هایی پیدا کنید. باید توجه داشته باشید که رفتار با نوجوانان در هر سنی از اهمیت بالایی برخوردار است.
رفتارهای چالش برانگیز زیادی وجود دارد که باید با آن ها به درستی رفتار شود.
۱- یکی از دشوارترین رفتار هایی که باید با آن مقابله کنید، جواب دادن و موضع خاصی که ناگهان نسبت به شما می گیرند است.
چشم چرخاندن، جواب دادن و آه کشیدن و زیرلب غرغر کردن از این دسته رفتار هاست. این که جواب تند به آن ها ندهید بسیار سخت است و باید درک کنید که آن ها در سنین بلوغ و یافتن استقلال خود هستند. این که اعصابتان به هم بریزد یا مهارت های تربیتی خود را زیر سوال ببرید نیز امری کاملا طبیعیست.
مهم ترین چیزی که باید در رفتار با نوجوانان به خاطر داشته باشید این است که هیچکدام از این رفتار ها را نباید به خودتان بگیرید. البته این بدین معنی نیست که به فرزندتان اجازه دهید هیچ حد و حدودی را رعایت نکند. موضع خودتان را حفظ کنید و در برابر پرخاش های ناگهانی آن ها واکنش شدید نشان ندهید. این کار اوضاع را بدتر می کند.
۲-فرزند شما ممکن است بخواهد به عنوان یک همسن و سال خودتان با شما ارتباط برقرار کند و نه به عنوان فرزندتان. مواظب باشید فریب نخورید. نحوه برخورد با فرزند جوان شما باید به این صورت باشد:
همه ی ما می خواهیم با فرزندانمان دوست باشیم و در نهایت هم همینطور خواهد شد. اما در طی این سال های مهم شکل گیری، حفظ موضع تان به عنوان والدین و رفتار صحیح با نوجوان بسیار حیاتیست. آن ها در مواجه با موقعیت های دشوار اجتماعی برای راهنمایی، توصیه و حمایت در برابر این تجربیات جدید به شما مراجعه خواهند کرد. شاید اصلا بروز ندهند اما آن ها به تجربه و خردمندی چندین و چند ساله ی شما برای فراگیری مهارت های مقابله ای نیاز دارند.
بیشتر بخوانید: استرس در دوران نوجوانی چه علائمی دارد؟
۳-یکی دیگر از رفتارهای چالش برانگیز کودکانی که وارد دوره ی نوجوانی می شوند، تمایل ناگهانی آن ها برای مستقل شدن است.
آن ها قصد نادیده گرفتن شما را ندارند، حتی با این که ممکن است چنین حسی داشته باشید. در این سن، فرزندان ما شروع به دور شدن از ما می کنند تا بیشتر به دوستانشان اتکا کنند. و این مسئله ایرادی ندارد. آن ها در حال یافتن موقعیتشان در دنیای بیرون هستند و ایجاد ارتباط با همسن و سالان برای حمایت در دوران بلوغ شما از اهمیت زیادی برخوردار است.
به آن ها آزادی و استقلال بدهید اما مطمئن شوید که می دانند شما همچنان حمایتشان می کنید و در آینده هم همینطور است. سعی کنید زمان هایی را به خود و فرزندتان اختصاص دهید اما این کار را به زور انجام ندهید. اگر دائما سعی کنید از آن ها اطلاعات دریافت کنید، ممکن است دیگر با شما احساس راحتی نکنند و مشکلاتشان را با شما در میان نگذارند.
۴-نوجوانان و شبکه های اجتماعی همیشه هم ترکیب مناسبی نیستند اما ناگهان بخش عظیمی از زندگی آنان صرف آن می شود.
قطعا شما به نوجوانانتان اجازه ی دسترسی به شبکه های اجتماعی را می دهید. و مطمئنا تا زمانی که یک نظارت کلی بر فعالیت های آنها و حلقه ی دوستان او داشته باشید، همه چیز آسان تر پیش می رود. اما باید یک سری قوانین خاص و قطعی برای آن ها بگذارید.
رمز عبور ها باید در اختیار والدین باشد و حساب های کاربری باید خصوصی باشند. سعی کنید به طور منظم پست ها، پیغام ها و فهرست دوستان او را چک کنید. اگر آن ها سعی در پنهان کردن چیزی از شما دارند، آن ها را از استفاده از این شبکه ها منع کنید.
۵- ممکن است متوجه شوید که تنبیه هایی مانند “برو به اتاقت” دیگر کارساز نیستند و موقع تعویض آن با روش های دیگر فرا رسیده. این موضوع در مورد نحوه ی تشویق هم صدق می کند.
۱۰ دقیقه منع کردن آن ها از بازی یا یک آب نبات چوبی و آفرین گفتن دیگر مانند وقتی که فرزندتان کوچکتر بود تأثیر گذار نیست. با بزرگتر شدن فرزندانتان باید به علائق و بلوغ آن ها احترام بگذارید و در همان سطح رفتار کنید. اجازه ی خروج از خانه ندادن، توقیف تلفن همراه یا تبلت یا ملزم کردن آن ها برای نوشتن یک نامه ی عذرخواهی تنبیه های مناسبیست. اما لازم است به آن ها پایبند باشید. اگر نوجوانتان نقطه ضعف شما را بیابد، از آن سؤ استفاده می کند.
بیشتر بخوانید: گوشه گیری نوجوانان را جدی بگیرید
۶- به چالش کشیدن رفتارهای نوجوانان ممکن است در آن ها به صورت بی احترامی کامل نسبت به شما، سایر اعضای خانواده و دیگر افراد بالغ نمود پیدا کند.
باید به آن ها توضیح دهید که عواقب رفتار آن ها نه تنها خودشان را، بلکه همه را تحت تأثیر قرار می دهد. وقتی آن ها در حال داد زدن و جیغ کشیدن هستند، سعی کنید با آرامش به آن ها توضیح دهید که این رفتار آن ها آسیب زننده است و کمکی به حل مشکل نمی کند. و سعی کنید مانند خودشان با آن ها رفتار نکنید. درست است که فرزندتان باید به شما احترام بگذارد، اما او لایق احترام هم هست. احساس برتری نکنید و در صورتی که اشتباهی کرده اید از عذرخواهی نترسید. به خاطر داشته باشید آن ها از شما الگو می گیرند.
۷- در نهایت حالا زمان تعیین کردن یک سری حد و حدود در رفتار با نوجوانان است. زیرا مخالفت و شکستن حد و حدود یکی از الزامات این دوره ی زندگی آن هاست.
و این موضوع به زمان برگشتن آن ها به خانه یا مدت زمان تلفن صحبت کردنشان محدود نمی شود. آن ها نیاز به مرز های معین و مشخص شدن انتظاراتتان از آن ها در خانه، مدرسه و هنگامی که کنارتان نیستند دارند. دلیلی وجود ندارد که یک نوجوان نسبت به کارهای خانه مسئولیت پذیر نباشد، مخصوصا وقتی نوبت به اتاق یا لباس های خودشان می رسد. آن ها باید در مورد انتظار شما از عملکرد و نمره ها در مدرسه توجیه شوند و تنبیه های مرتبط با آن مشخص شود و در صورت نیاز تغییرات و اصلاحاتی اعمال شود.
این ها فقط بخش کوچکی از رفتارهای متعدد چالش برانگیز نوجوانان است و همانطور که ترسناک به نظر می رسد، اما همانقدر هم می تواند ثمربخش باشد. آن ها در مسیر رشد و تبدیل شدن به یک انسان بالغ هستند و تغییرات رفتاری دوران بلوغ کاملا عادیست. شما فقط باید در رسیدن به این مقصد آن ها را یاری کنید.
بیشتر بخوانید: چگونه به یک نوجوان چاق کمک کنیم؟
