اگر بچه ی شما همیشه شما را نادیده می گیرد ما برای جلب نظرش راه هایی را به شما پیشنهاد می دهیم.
- حرف خود را بزنید بدون اینکه عصبی شوید.
- مسئولیت ها: کاری کنید کودکتان به حرف گوش دهد.
به خاطر داشته باشید که بچه ی دوست داشتنی و خوش صحبت شما همیشه که حرف شما را آویزه ی گوشش نمی کند. آیا او شما را دوست درجه یک و معتمد خود می داند؟ او اغلب با یک نگاه بی حالت و خونسرد شما را نادیده می گیرد. همانند یک قاب نقاشی و دراین شرایط ساده ترین درخواست ها را هم دارد (لطفا تلویزیون را خاموش کن یا جوراب هایت را دربیار) او این جملات را با سستی تکرار می کند.
بچه ی شما عمدا شما را دیوانه نمی کند (البته که او در این کار موفق است) و جالب اینکه رفتارش برای خودش حس بدتری به همراه دارد در مقایسه با حس بد شما. بچه های هفت هشت ساله یک حس کنترلی افزایشی را در زندگی شان تجربه می کنند و آن ها بر دنیای بیرون خود بیشتر از قبل تمرکز می کنند و چیزهایی برایشان جذاب است که قبلا نبود ، چیزهایی مثل مدرسه ،دوستان و ورزش و…
دکتر ماری رورک مدیر مدرسه روان شناسی دانشگاه ویدنر برای فارغ التصیلان کلینیک روانشناسی در چسترپنسیلوانیا می گوید: آن ها آگاهانه خودشان را به نشنیدن می زنند و این کار یک راه برای این است که می خواهند محدودیت نداشته و استقلالشان بیشتر شود.
این همچنین یک روش برای کنار آمدن با فشارهای جدید و مسئولیت ها است.
بیشتر بخوانید: کودک حرف گوش کن می‌خواهی؟ تهدید را کنار بگذار!
روان شناس کارلا فیک روان شناس کودک و مدیر موسسه ی غیر انتفاعی اسمارت لاو در شیکاگو می گوید: بچه های این سن اکثرا بیشتر وقتشان را در مدرسه به آموزش می گذرانند. “مدرسه بسیار طاقت فرسا است به همین دلیل آن ها فرصت کمی برای تمرکز بر محیط اطرافشان و رفع استرس دارند به همین دلیل انتخاب های خودشان را دارند”.
چون آن ها در خانه احساس امن تری دارند خانه محلی است که بیشتر تمایل دارند تا اظهار وجود کنند و زمانی را برای تخلیه انرژی خود قراردهند. زمانی که آن ها می خواهند به هدف خود برسند طوری رفتار می کنند که انگار والدین آنها جزئی از مبلمان خانه است. اگرچه شما می توانید تمرکز کودک خود را به دست بیاورید بدون اینکه صدایتان یا خونسردیتان را از دست بدهید آن هم فقط با گوش دادن به راهکارهای ما بدون اینکه لازم باشد شاخ غول بشکنید.
برای خود چارچوبی تعریف کنید
فریاد زدن برای جلب توجه بچه تان برای خود شما هم خوب نیست. به جایش یک قدم به عقب برگردید و به خود یاد آوری کنید که بچه ی ما از قصد نمی خواهد که ما را ناراحت کند. او فقط طبق سن خودش رفتار می کند. پس بر روی یک استراتژی بهتر کار کنید. وقتی ماریانا مارنوال از نیوجرسی می خواست چیز مهمی را به پسر ۷ ساله اش کریستوفر بگوید زمانی که او در جلوی تلویزیون بود یا با کامپیوتر بازی می کرد این کار را نمی کرد. او حتی از پسرش می خواست که آموزش های او را تکرار کند وتمرین هایش را به خاطر بسپرد تا بداند چه کارهایی باید انجام دهد.
اجازه دهید حضور شما مشخص باشد
همانطور که خودتان می دانید برای بچه ی ۷ یا ۸ ساله ی شما خیلی آسان است که حرف شما را ندید بگیرد. اما این برایش سخت تر است که شما را از کاری بازدارد. گاهی وقتا یک ضربه ی آهسته بر روی شانه اش او را از انجام کاری باز می دارد یا وقتی که شما به طور فیزیکی خودتان را بین او و کاری که برآن متمرکز است قرار میدهید بیخیال می شود. یک نمایش کوچک یا کمی شوخی کردن ضرر ندارد. وقتی کارلای ۸ ساله در دنیای خودش غرق می شد مادرش لونی لین به او می خندید. مادر کارلا می گوید: ” استراتژی من این است که چیزی که می خواهم بگویم بدون موضوع و مقدمه ، عجیب غریب و کمی احمقانه باشد “
بیشتر بخوانید: نحوه حرف زدن با کودک ؛ ۴ رازی که شما را به هم نزدیک می کند
از اینکه صدایتان انعکاس داشته باشد بپرهیزید
اینکه کودکتان را بارها و بارها صدا بزنید فقط باعث می شود گلو درد بگیرید. همچنین تکرار بی حد و اندازه ی جملاتی مثل وسایل روی میزت را مرتب کن یا شام حاضر است بی فایده است. اجازه دهید او بنشیند و بفهمد که شما تمایل دارید که او درخواست شما را به خاطربیاورد، اما اگر او جواب ندهد عواقبی در انتظارش خواهد بود.
برای مثال شما می توانید بگویید” خوشحال می شوم که ازت بخواهم که کفش هایت را بپوشی اما بعد از آن من بدون تو پیاده روی نمی روم. گزینه ی دیگر استفاده از تایمر زمان است. به بچه ی خود بگویید ما این کار را برای سه دقیقه تنظیم کرده ایم و بهتر است تلویزیون نگاه کردن را بس کنی و لباس هایت را درآوری. قانون سه دقیقه ای را به عنوان یک جایزه در نظر بگیرید. بعد اینکه لباس هایت را کنار گزاشتی می توانی از کامپیوتر ۱۵ دقیقه قبل از خواب استفاده کنی. اگر باز هم او به حرف گوش نداد قدم بعدی می تواند خاموش کردن تلویزیون باشد تا زمانی که او با برنامه ی خود برای حرف گوش کردن کنار بیاید.
پیامی که می خواهید بگویید را انتخاب کنید
قبل اینکه خود را برای یک نبرد جانانه برای درخواست هایتان آماده کنید مطمئن شوید که در مورد چیزهایی که شما بر رویشان متمرکز شده اید واقعا اهمیت داشته باشند. بودهی منیس ۷ ساله از نیو مکزیکو یک استعدادی برای ندید گرفتن مادرش دارد. وقتی او ازش کاری می خواهد ترجیح می دهد آن را انجام ندهد. خب پس مادرش اهمیت موضوعات را در نظر می گیرد.
“اگر چیزی ضروری باشد مثل چیدن میز قبل نشستن سر میز شام من مطمئن می شوم که او این کار را انجام دهد اما اگرمهم نباشد او می تواند برود و یا بعدتر آن کار راانجام دهد. چون بچه های این سن اغلب احساس ناراحتی دارند خیلی تمایل به حرف گوش کردن و همکاری دارند فقط در شرایطی که ، حس کنند که والدین شان از آن ها می خواهد تا فقط کارهای مهم را انجام دهند. کارهای ضروری و اصلی مثل تکالیف و وظایف خانوادگی می تواند برموضوعات کوچکتر که در طول روز اتفاق می افتد اهمیت بیشتری داشته باشد. مثل برداشتن کفش ورزشی شان از راهرو یا آشغال شکلات که از سطل زباله بیرون افتاده خیلی مهم نیستند.
بیشتر بخوانید: استفاده از صفحه نمایش زمان حرف زدن کودک را عقب میندازد
به صحبت های بچه ی خود گوش دهید
گاهی وقت ها بچه ها به حرف شما توجه نمی کنند چون احساس می کنند هیچ کس به آن ها توجه نمی کند. دکتر فیک می گوید: “والدین اکثرا خیلی پر مشغله هستند ، و اغلب برچیزهایی که خودشان آن را بی اهمیت می دانند تمرکز نمی کنند. اما این چیز ها می تواند برای یک کودک خیلی مهم باشد”. به احتمال زیاد هری پاتر آخرین شخصی است که شما می خواهید پس از یک روز سخت کاری در موردش حرف بزنید، اما اینکه در آخر چه بلایی سر هاگوارتز آمد همان قدر برای آن ها مهم است که انجام تکالیف شان برای شما مهم است. وقتی بچه ها حس کنند کسی مراقبشان است متوجه می شوند ، به شما احترام می گذارند و در این حالت است که دوست دارند که چیزهایی که شما می گویید را بشنوند.
