در این مطلب به معرفی بازی های نمادی پرداختیم. در مطلب قبل می توانید در مورد نوع دیگر بازی ها، یعنی بازی های نمایشی بخوانید…
۴- بازی نمادی
کودک در هنگام انجام بازی های تقلیدی و نمایشی با استفاده از وسایل موجود به برون فکنی یا درون فکنی امیال و خواست های خود می پردازد و از این طریق به لذتی درونی و برونی دست یافته و خود را از قید تنش ها رها می سازد. و هر دوی این بازی ها (تقلیدی و نمایش) کودک سعی دارد به اشیا و وسایل واقعی موجود در محیط خود دست یافته و به آن وسایل به بازی مبادرت ورزد.
اما بسیاری از اوقات محدودیت ها، مانع دستیابی کودک به ابزار و وسایلی است که در بازی به آن نیاز دارد، در واقع استفاده از برخی از آن ها خارج از توان جسمی کودک است، بطور مثال راندن اتومبیل، پرواز با هواپیما و… به علت خظرهای جسمی دور از دسترس کودک هستند. اما کودک برای ارضای حس کنجکاوی خود تمایل به آشنایی با آن ها و در نتیجه تماس و برخورد مستقیم با آن ها دارد.
در اینجا کودک برای حل مشکلات خود با بازی های نمادی رو می کند. تکه ای چوب برمی دارد و سوار بر آن شده و به گوشه و کنار می رود، گویی بر اسب جانداری سوار است و حیوان را هدایت می کند. بر روی صندلی می نشیند و با دست های خود فرمان خیالی ماشین را به هر جهت می گرداند با پای خود به صندلی فشار می دهد یعنی ترمز گرفته است. با دهان خود صدای بوق را در می آورد و…
بازی نمادی یا بازی های تقلیدی و تخیلی آمیخته است. کودک تمام آرزوهای خود را با استفاده از وسایل نمادی و از طریق بازی به بیرون فرا می افکند و این خود یکی از بهترین راه های بازی درمانی است. اگر چه این نوع از بازی مقدار زیادی از واقعیت دور است، اما پرورش نیروی ذهنی کودک در آن بی اندازه مورد توجه قرار می گیرد.
پیشنهاد می کنیم دسته ی پنجم که بازی های تخیلی هستند را هم بشناسید،
