خروپف می تواند یک نشانه برجسته از زمان خواب و آرامش کودک باشد. بنابراین به طور ناخودآگاه برخی خروپف کودک را دوست دارند. اما گاهی این مساله می تواند به عنوان یک مشکل جدی مطرح شود، اما نه به این معنا که هر کودکی که خروپف می کند، در معرض خطر قرار دارد.
از هر ۵ کودک یکی به صورت گهگاه و تقریباً نیمی از کودکان به طور منظم خروپف می کنند. فقط ۲٪ از کودکان خروپف شدید دارند که نشان دهنده یک مشکل جدی در خواب یا تنفس آنهاست.
در هنگام خواب زمانی که تنفس و یا راه عبور هوا از دهان مسدود می شود، خروپف اتفاق می افتد. هر گونه انسدادی می تواند مضر باشد، زیرا ممکن است جریان طبیعی اکسیژن در بدن را مختل کند. چنین انسدادی می تواند به دلایل مختلفی از جمله آلرژی یا عفونت های تنفسی مانند سرماخوردگی و یا التهاب لوزه ها رخ دهد. داروهای مناسب می توانند این علائم را از بین ببرند تا از خروپف به طور کامل جلوگیری شود.
سندرم آپنه انسدادی خواب (OSAS) چیست؟
خروپف و نشانه های سندرم خطرناک آپنه خروپف وقتی که نشانه ای از سندرم آپنه انسدادی خواب (OSAS) است، مشکل ساز می شود. در این وضعیت مجرای هوا مسدود شده و کودک نمی تواند نفس بکشد. بنابراین، کودک بیدار می شود تا نفس بکشد. OSAS منجر به خواب کم کیفیت می شود که می تواند باعث مشکلات عاطفی، مشکلات یادگیری و حتی سردرد شود. وقتی OSAS مزمن می شود، می تواند باعث مشکلات قلبی، فشار خون بالا یا نارسایی رشد شود.
داشتن یک لوزه یا آدنوئید بزرگ می تواند راه هوایی را مسدود کند که منجر به مشکل تنفسی می شود. عوامل دیگری که می توانند OSAS را ایجاد کنند، چاقی، آلرژی و یا آسم هستند. اگرچه به نظر می رسد ریفلاکس معده ارتباط قوی با OSAS داشته باشد، اما هنوز مشخص نشده است که آیا ریفلاکس سبب آپنه می شود یا آپنه موجب ریفلاکس است.
چگونه سندرم آپنه انسدادی را تشخیص دهیم
در اینجا چند علامت برای OSAS ذکر شده است :
– یک موقعیت خواب خاص داشته باشد، مثلاً سر بر روی چند بالش مختلف بگذارد و یا خارج از محل اصلی در رختخواب بخوابد، در کناره ها یا به پشت و … . – در طول شب گاه به گاه تنفسش قطع شود، البته فقط برای مدتی کوتاه.
– دارای مشکلات رفتاری مثل عدم تمرکز، خلق و خوی بد، پرخاش یا رویاپردازی باشد.
– هنوز تختخواب خود را خیس کند.
– به راحتی از خواب بیدار نمی شود، مستقل از اینکه چه مدت خوابیده است.
– خواب بدون آرامش، اغلب همراه با عرق داشته باشد.
اگر فرزند شما هر کدام از علائم بالا را دارد، با یک متخصص مربوطه مشورت کنید. در صورتی که در فرزند شما OSAS تشخیص داده شود،
راههای مختلفی برای درمان آن وجود دارد.
درمان OSAS ۱- جراحی
جراحی معمولاً درمان دائمی OSAS است. لوزه ها و آدنوئید های کودک شما با روش آدنوتونسیلکتومی برداشته می شوند. این عمل خروپف را متوقف می کند، اما برای تأیید اینکه OSAS درمان شده است، باید بررسی مجدد وضعیت خواب را انجام داد. اگر درمان نشده باشد، OSAS می تواند حاصل یک مشکل ساختاری در گلو، صورت یا فک کودک باشد. در چنین مواردی ممکن است جراحی دوم نیز مورد نیاز باشد.
۲- اعمال فشار هوا به مجرای هوا
اگر چه این درمان عمدتاً برای بزرگسالان انجام می شود، اما بعضاً برای کودکان نیز کار می کند. فشار هوا با استفاده از ماسک پوشیده شده روی صورت، یک جریان پایدار هوا را به بینی فراهم می کند. این کار تضمین می کند که راه هوا در تمام طول شب باز است و مانع از هرگونه توقف در تنفس در طول خواب می شود. فرزند شما قطعاً با وجود این ماسک، دیگر خروپف نخواهد کرد.
۳- تغییر سبک زندگی در کودکان مبتلا به چاقی
همانطور که در بالا ذکر شد، چاقی می تواند عامل اصلی ابتلای OSAS باشد. تغییر در شیوه زندگی با پیروی از یک رژیم غذایی بهتر و یک برنامه ورزشی کمک می کند تا کودک شما وزن اضافی خود را کاهش دهد. اگر فرزند شما به نظر نمی رسد که OSAS داشته باشد، دیگر خروپف او چندان مهم نخواهد بود و لزوماً چیزی نیست که بر سلامت فرزند شما تاثیر بگذارد، هرچند می تواند خواب شما را مختل کند. به جای اعمال تدابیر شدید برای خروپف گهگاه فرزندتان، فقط کافی است درب اتاق خود یا کودکتان را ببندید تا صدا، خواب شما را تحت تاثیر قرار ندهد.
