سندرم آشیانه خالی؛ نشانه ها، علت و درمان

سندرم آشیانه خالی، حس تنهایی و ناراحتی که در والدین بعد از بزرگ شدن فرزندان و ترک خانه صورت می گیرد گفته می شود.

تعریف

سندرم آشیانه خالی، مربوط به حس افسردگی، ناراحتی و غصه ای است که توسط والدین و بزرگترها بعد از این که بچه ها به سن و سالی می رسند و خانه ی بچگی شان را ترک می کنند تجربه می شود. این اتفاق ممکن است زمانی باشد که بچه ها به دانشگاه می روند یا ازدواج می کنند. زنان بیش از مردان تحت تاثیر قرار می گیرند.

اغلب، وقتی که بچه ها خانه را ترک می کنند، مادران وارد دوره ی خاصی از زندگی شان می شوند همانند یائسگی یا مراقبت از والدین پیرتر. هم چنین مردان تجربه ی مشابهی را احساس می کنند که مربوط به رفتن بچه ها از خانه است.

سندرم آشیانه خالی یک بیماری قابل تشخیص بالینی نیست، اما دوره ی گذرایی است که مردم حس تنهایی و از دست دادن را تجربه می کنند. در حالی که خیلی از والدین با مستقل شدن فرزندان شان به عنوان یک بزرگسال کنار می آیند اما چیزی که دردناک است فرستادن آن ها به دنیای بیرون است.

نشانه ها

زمانی که بچه ای خانه اش را ترک می کند احساس ناراحتی و نبود او طبیعی است. والدین احتمالا مصاحبت و ارتباط روزانه شان با فرزندشان را از دست می دهند و ممکن است در نبود آن ها حس تنهایی را تجربه کنند.

اگر همچنین حسی دارید واکنش خود و مدت زمان این واکنش ها را بسنجید. اگر به این دلیل افسرده شده اید که فکر می کنید زندگی تان دیگر معنایی ندارد یا بیش از حد گریه می کنید و خیلی ناراحت هستید و دلتان نمی خواهد هیچ دوستی را ببینید یا حتی سر کار بروید در این موارد حتما در جست و جوی یک کمک اساسی باشید.

دلایل

تحقیقات اخیر می گوید که کیفیت روابط والدین-فرزندی ممکن است عواقب مهمی برای زمانی که فرزند خانه را ترک می کند برای هر دوی آن ها داشته باشد. والدین زمانی که بهترین ارتباط حمایتی و خوب با فرزندشان دارند زمانی که دچار این سندرم شوند بیشتر از بقیه مردم برد کرده اند. اما کینه زیاد، خصومت و یا کناره گیری در روابط والدین-فرزندی ممکن است باعث شود که حمایت های بین نسل ها کم شود، آن هم وقتی که جوانان در سن کم به کمک نیاز دارند و یا والدین در میان سالی با چالش هایی روبه رو می شوند.

از طرفی اینکه زنان به طرز خاصی نسبت به افسردگی بعد از ترک خانه توسط فرزندشان آسیب پذیر بودند کاملا طبیعی بود چون باعث می شد حس تنهایی و بی هدفی و بی هویتی را تجربه کنند. اگرچه مطالعات هیچ افزایشی در بیماری های افسردگی در میان زنان در این مرحله از زندگی شان را نشان نمی دهد.

درمان

زمانی که ترک خانه توسط فرزند باعث ناراحتی بیش از حد شود، درمان توصیه می شود. هر چه زودتر با یک پزشک در مورد احساساتتان صحبت کنید. ممکن است روان درمانی فایده ی زیادی برای شما داشته باشد که منجر به فهم بهتر مسئله و مدیریت بهتر احساساتتان شود. دارو باعث می شود که نشانه های افسردگی که در این دوره بیشتر شده بود را کاهش دهد.

حمایت اجتماعی در این موارد می تواند به طور چشم گیری در طول زمان استرس و تنهایی کمک کننده باشد، و مراقبت از خود باید در این دوره ی سخت در اولویت باشد. کارهای کاربردی زیادی وجود دارد که شما باید انجام دهید تا برای زمانی که فرزندانتان خانه را ترک می کنند آماده باشید و آن را مدیریت کنید. این می تواند فرصتی برای شما باشد که چیزهای جدیدی کشف کنید، به سرگرمی های سابق ، فعالیت های تفریحی یا حتی به دنبال کاری بگردید.

هم چنین زمانی است که خودتان را با نقش جدیدتان در زندگی فرزندانتان وفق دهید و تغییراتی را در معرفی خود به عنوان والدین انجام دهید. روابط شما با فرزندانتان می تواند خیلی صمیمانه تر شود و زمانی برای خلوت او در نظر بگیرید و هم چنین برای خود هم محیط خصوصی داشته باشید.

خیلی ها توصیه می کنند حتی زمانی که فرزندان در خانه هستند خود را برای این شرایط آماده کنید. دوستی های خود، سرگرمی ها، مشغله و موقعیت های کاری تان را بیشتر کنید. زمانی که همه زیر یک سقف هستید برای خانواده خود برنامه بچینید مثل مسافرت خانوادگی، مکالمه های طولانی و ایجاد خاطرات زیبا. هم چنین برنامه ی خاصی برای پول و زمان اضافی و موقعیتی که بچه هایتان دیگر به شما وابسته نیستند داشته باشید.