محققان در پژوهشهای پیشین خود دریافتند که خوابیدن پدر و مادر و کودک در یک اتاق مشترک باعث بی خوابی یا کم خوابی والدین میشود اما در این پژوهش جدید مشخص شد که این امر باعث کم خوابی کودکان هم می شود.
مطالعه جدید نشان میدهد که کودکان بالای ۶ ماه که دارای اتاق مشترک با والدین خود هستند، ۴۰ دقیقه از خواب شبانه خود را از دست میدهند.
آنها به دلیل عادت به حضور پدر و مادر، توانایی آرام شدن به تنهایی را نداشته و دچار بی خوابی میشوند که این بی خوابی در نهایت منجر به کج خلقی و چاقی در آنها میشود.
طبق این گزارش، متوسط خواب شبانه کودکان ۹ ماهه که به تنهایی میخوابند تقریبا ۱۰ ساعت و نیم است.
این در حالی است که خوابیدن در اتاق والدین، ساعت خواب کودکان را به ۹ ساعت و ۴۷ دقیقه کاهش میدهد.
این امر به این دلیل است که این کودکان ۴ برابر بیشتر احتمال دارد که در طول خواب شبانه و به دلیل ناآرامی به تختخواب والدین بروند.
پژوهش جدید کودکان زیر ۶ ماه به دلیل جلوگیری از “سندرم مرگ ناگهانی نوزاد“( sudden infant death syndrome) باید با والدین خود در یک اتاق مشترک بخوابند.
نوزادان در طول خواب شبانه، به فواصل زمانی کوتاه از خواب بیدار میشوند که اگر در کنار والدین باشند، به دلیل توجه آنها نمیتوانند مجددا به خواب بروند و دچار بیخوابی میشوند.
این در حالی است که اگر آنها به طور مستقل و به تنهایی بخوابند، پس از هر بار بیدار شدن مجددا سعی میکنند که به خواب بروند.
حضور پدر و مادر باعث میشود که نوزاد به جای آرام شدن و خوابیدن، به توجه والدین و پاسخ آنها عادت کند.