نگاهی به یک دوره چالش برانگیز در نوجوانی، شرور و بدجنس شدن دختران . چگونه از این مورد جلوگیری کنید، از اینکه دختر شما شرور شود یا تحت تاثیر منفی کسی قرار بگیرد دختران امروز در چه سنی شرور می شوند؟ البته این سوال پاسخ واحدی ندارد.
ما برای چندین دهه دوستان خوب داریم و فکر می کنیم که هر حسی به یکدیگر داریم جز شرارت. ما کاملاً از هم حمایت می کنیم، به یکدیگر مشاوره داده و به داستانها و مشکلات زندگی هم گوش می دهیم. اینکه چیزی در زندگی دیگری خوب نیست، ما را نیز نگران و ناراحت می کند. اما آیا واقعاً همواره اینگونه است؟
پاسخ درست این است که واقعاً نه. اما، هر چقدر هم که دقیق در زندگی قبل از دبیرستان نگاه می کنیم، هیچکدام از ما نمی توانستیم تا آن مقطع خود را شرور بنامیم. ولی در زمان بلوغ، گویا چیزی تغییر می کند. شایعه ساختن در مورد دیگران، توصیه به دیگران برای رای ندادن به کسی در انتخابات کلاس یا عدم دعوت کس خاصی به یک مهمانی، از این مقاطع شروع می شوند.
اما امروزه دختران در سنین جوانتر رفتارهای مشابه از خود بروز می دهند: راه ندادن دیگران به جمع خود، جداسازی خود از دیگران، گسترش شایعات به صورت شفاهی و یا ارسال دروغ های آنلاین کارهایی است که دختران شرور امروزی، انجام می دهند. نگران کننده است اگر بدانیم که افراد بسیار جوان به طور عمدی اقدام به آسیب زدن به همکلاسی ها و دوستان خود می کنند. مسلماً بچه های ۷ و ۸ ساله ممکن است مهارت های اجتماعی یا بلوغ کافی نداشته باشند تا بدانند که چگونه اعمالشان به دیگران آسیب می رساند یا اینکه چگونه باید با یکدیگر رفتار کنند. والدین در این مواقع نقش کلیدی دارند.
تشویق والدین تفاوت ایجاد می کند
دانشجویان علوم روانشناسی دانشگاه ورمونت تاثیر مداخله و ورود والدین بر تعامل اجتماعی دختران را بررسی کرده اند. مطالعه آنها تحت عنوان “راهکارهای کسب مهارتهای مقابله با مشکلات در نوجوانان، علی الخصوص دختران : کمک به تعدیل اجتماعی کودکان در اواسط کودکی” که در مجله روانشناسی خانواده منتشر شده است، به بررسی نحوه آموزش مهارت های مقابله با مشکلات توسط والدین در جهت کمک به کودکان ۸ تا ۱۰ ساله می پردازد. استرس دختران تحت کنترل قرار می گیرد و شش ماه بعد برای ارزیابی نتیجه و میزان رشد اجتماعی آنها اقدام می شود.
نوجوانان و والدین، در حین مواجهه دختران با یک مشکل و پیگیری حل آن، ردیابی و فیلم برداری شدند. تشویق والدین به لحاظ پاسخگویی، گرمی و توجهی که به فرزندشان در حین کار می کردند، اندازه گیری شد. دخترانی که والدینشان آنها را تشویق کرده، به آنها انرژی مثبت داده و با عباراتی مانند ” از زمان خود استفاده و تلاش کن” یا “یک نفس عمیق بکش تا آرام شوی” یا “این یک تمرین خوب برای دفعه بعد است تا واقعاً بتوانی این کار سخت را انجام دهی”، بر اصرار در حل مسائل تاکید داشته اند، بیشتر اجتماعی شده اند. آنها مشکلات اجتماعی کمتر و روابط دوستانه با کیفیت بالاتری داشتند. هنگامی که والدین خودشان نقش ترمز را ایفا کرده یا دختران خود را با گفتن چیزهایی مانند: “آیا می خواهی دست بکشی؟” یا ” مجبور نیستی اگر نمی خواهی تا پایان ادامه دهی”، از تحرک بازداشتند، دختران کمتر قادر به مقابله با مشکلات اجتماعی بودند.
به عبارت دیگر، والدینی که با دختران خود با شیوه های مثبت و انگیزشی برخورد می کنند، احتمال بیشتری دارند که صاحب دخترانی باشند که قادر به رسیدگی به استرس و مشکلات دختران جوان امروزی هستند.
این مشکل دیگر فقط یک مشکل مختص نوجوانان نیست
کتی هارلی، روان درمانگر کودکان و نوجوانان، در کتاب خود “دیگر دختر شرور نداشته باشید: راز محکم، مطمئن و مهربان شدن دختران” که به عنوان یک راهنمایی برای والدین دختران بین ۳ تا ۱۳ ساله نوشته شده است، به ما می گوید اینکه شکایاتی مانند این را از یک دختر هفت ساله بشنوید، چندان غیر معمول نیست:
“من نمی خواهم به مدرسه بروم. تمام دختران از من نفرت دارند، بنابراین تا زمانی که به من می خندند من تنها هستم و دیگر نمیتوانم این شرایط را تحمل کنم.”
عدم پایبندی به یک رابطه تعریف شده اجتماعی که معمولاً تحت عنوان پرخاش از آن یاد می شود، طبق تحقیق دانشگاه ورمونت، می تواند خیلی زودتر از نوجوانی آغاز شود. والدین اغلب احساس می کنند که فقط فرزند نوجوانشان باید با فشارها، توهین ها و ناهنجاریهای اجتماعی مقابله کند. تفکر این است: “من در همین سن از مسیر صخره ای و سختی عبور کردم و از آن خارج شدم و فرزندم هم در این سن خواهد توانست.” اما حقیقت این است که این والدین هستند که به جای کودکان و نوجوانان به مشکلات نگاه کرده و در موقعیتی قرار دارند که می توانند مسائل را با بلوغ فکری یا چشم انداز عمیق و روشن تری تحلیل کنند.
اما فارغ از اینکه آیا فقط نوجوانان در معرض چنین مشکلاتی بوده و در حل آنها توانمند هستند یا خیر، واقعیت این است که این مساله دیگر فقط یک مشکل مختص نوجوانان نیست، زیرا دختران جوانتر نیز چه به صورت شخصی و چه در رسانه های اجتماعی مورد آزار و آسیب هستند. قبل از نوجوانی نیز، اینکه در سال های ابتدایی مدرسه، به طور مستقیم چه بر بچه ها می گذرد، در رفتارهای سال های نوجوانی تاثیرات زیادی خواهد داشت.
مسائل و مشکلات دختران از نقطه ای که عزت و اعتماد به نفس آنان تضعیف می شود، شروع می شوند. بنا به یک مطالعه درباره نگرش دختران در سال ۲۰۱۶، ۶۹ درصد دختران بین سنین ۷ تا ۲۱ سال خودشان را به اندازه کافی خوب و مفید، ارزیابی نمی کنند. بسیاری از جوانان در حال حاضر از آسیب هایی که از طریق بسیاری از رسانه های اجتماعی اینترنتی متوجه آنهاست، رنج می برند. یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۱۷ نشان داد که نیمی از افراد ۷ تا ۱۰ ساله نگران ابتلا به آسیبهای آنلاین هستند. یک مطالعه دانشگاه آکسفورد که به بررسی نحوه استفاده از فناوری در پسران و دختران پرداخته، یک آمار معنی دار و قابل تامل استنتاج کرده است : تمرکز دختران ۸ تا ۱۸ ساله در شبکه های اجتماعی است ولی پسران بیشتر وقت خود را در بازی های ویدئویی صرف می کنند.
والدین چه کاری می توانند انجام دهند
وظیفه اصلی والدین این است که دختران جوان را حمایت کرده و به آنها آموزش دهند که چگونه یک دوست خوب باشند و مهارت های اجتماعی ضروری جهت مواجهه با خشونت و سوء استفاده های احتمالی را کسب کنند. همانطور که ورمونت و مطالعات دیگر تایید می کنند، والدین می توانند در زندگی دختر شرورشان، تغییر ایجاد کنند. آنها می توانند به دختران کمک کنند تا با وقایع اجتناب ناپذیری که برایشان پیش می آید، بدون تاثیرگذاری منفی بر شخصیتشان مقابله نموده و آنها را مهار کنند. هارلی معتقد است: “دختران ما فرصتی برای پایان دادن به مفهوم فرهنگ دختران شرور و تغییر رویه زندگی شان در جهت بهبود دارند، اما آنها به کمک ما نیاز دارند تا آنها را در مسیر درست هدایت کنیم”.
هارلی می گوید یک نقطه شروع خوب، تعریف و بازنگری مفاهیم کلماتی مانند “شایعه، اذیت کردن، ترساندن، تحقیر عمومی، حذف کردن، کلیک، گروه و سوء استفاده سایبری” است. او اضافه می کند که شما باید این کار را انجام دهید حتی اگر فرزند شما هنوز خودش گوشی هوشمند ندارد و زمانی را برای آن صرف نمی کند. واقعیت این است که دختر شما خودش نیز احتمالاً نگران شرارت آمیز بودن رفتارش هست، زیرا مصادیق این اتفاق را در اطرافش می بیند، بنابراین آگاهی والدین تاثیر بسزایی در راهنمایی و هدایت آنها خواهد داشت.
برای کمک به کودکتان از طریق دشواریها و تجربیات دوران کودکی و نوجوانی خودتان، هارلی توصیه می کند:
– برای برقراری ارتباط با دخترتان در هر سنی که هست، وقت بگذارید
– وقتی با شما صحبت می کند واقعاً به حرف او گوش کنید
– استفاده او از رسانه های اجتماعی را رصد کرده و با او مباحثه کنید
– آنچه را که در مورد دوستی، صحیح می دانید به او آموزش دهید
– قدرت دوستی و حمایت بی قید و شرط را مدل کنید
– او را در فراز و نشیبهای زندگی اش حمایت کنید
– او را به انجام کار گروهی با دوستانش تشویق کنید
– توضیح دهید که چگونه دیدگاه مخالف یک دوست را پذیرفته و تحلیل کند
– یاد دهید که چگونه نقشش در فعالیتهای با همسالان را پذیرفته و به خوبی ایفا کند
