این امر رایج است که کودکان قوانین را نقض کنند و به جهت برآورد قدرت طلبی شان، در برابر عرف بایستند. آنها فقط این راه را برای اثبات و نشان دادن خود، بلد هستند. برای اطلاع از رفتارهایی که بچه ها تمایل دارند در برهه های مختلف از خود نشان دهند و چگونگی برخورد صحیح با مشکلات رفتاری آنان، توجه به موارد پرخاش زیر می تواند مثمر ثمر باشد.
۱) بی احترامی و جواب گستاخانه دادن
وقتی دختر سه ساله شما جواب شما را گستاخانه می دهد، ممکن است به نظر جالب و حتی دلپذیر باشد. اما زمانی که دختر هفت ساله شما هر بار که به او کاری می دهید فریاد می زند، می تواند شما را عصبی کند. پاسخ گستاخانه دادن، اگر به درستی درمان نشود، می تواند منجر به مشاجره شدیدتر میان والدین و کودکان شود.
چه باید کرد؟
- اگر فرزند شما حاضر جوابی می کند، اما در نهایت دستورالعمل های شما را پیروی می کند، آن را نادیده بگیرید. اگر رفتاری ناکارآمد و مخرب در کار نباشد، می توان اغماض کرد.
- اگر فرزندتان دستورالعملها را ولو با غر زدن و پرخاش با شما پیروی می کند، از او بابت انجام کاری که از او خواسته بودید قدردانی کنید، حتی اگر وانمود کنند که این کار شما را نمی پسندند. بعداً می توانید توضیح دهید که عصبانی بودنشان مشکلی ندارد، اما نمی توانند با شما با بی احترامی صحبت کنند.
- اگر واکنش کودک به دیگران تهدیدآمیز باشد، باید توجه داشته باشید که چه چیزی می گویند و با دقت آن را تحلیل کنید.
- عکس العمل شما به کودک نباید بی ادبانه باشد. اجازه دهید کودک آرام شود و سپس با او صحبت کنید. غیرمستقیم به آنها در مورد رفتار قابل قبول صحبت کنید.
- محدودیت هایی اعمال کنید و آنها را از عواقب آن مطلع کنید. تهدید نکنید، فقط ساده بگویید که اگر حاضر جوابی گستاخانه کنند، به عنوان مثال بستنی یا سینما محروم خواهند بود.
- انتظارتان از آنها را مد نظر داشته باشید، اما گاهی اوقات می توانید کمی انعطاف پذیر باشید، زیرا باعث خوشحالی آنها می شود.
- در نهایت، خودتان را درباره اینکه چگونه با بچه ها رفتار می کنید، بسنجید. آیا شما خودتان بی ادب یا بی احترام هستید؟ اگر پاسخ مثبت است، شما باید تغییر رفتار را از خود شروع کنید.
۲) زبان خشونت آمیز
بچه ها وقتی عصبانی هستند، فریاد می زنند، اما اگر قبل از ده سالگی در توجیه رفتارشان شروع به فحش دادن کنند، باید نگران باشید. آنها ممکن است فریاد بزنند یا با کلامشان سوء استفاده کنند تا شما را وارد مباحثه کرده و به سادگی بتوانند راه خود را پیدا کنند. هنگامی که کودک شما از زبان توهین آمیز استفاده می کند و فحش می دهد، باید این موارد را انجام دهید.
بیشتر بخوانید: ۵ اشتباه رفتاری رایج پدر و مادرها در تربیت فرزندان
- اطمینان حاصل کنید که شما خودتان در مقابل بچه ها از چنین گویشی استفاده نمی کنید.
- سوء استفاده زبانی و فحش دادن کودک را در خانه را اصلاً تحمل نکنید. برای دروغ گفتن یا ناسزا گفتن هیچ عذری پذیرفته نیست. بنابراین به آنها خاطرنشان شوید که اگر آنها از چنین زبانی استفاده کنند، تبعاتی خواهد داشت.
- عواقب را به روشنی توضیح دهید و اطمینان حاصل کنید که آنها متوجه شده اند. بنابراین اگر دختر ۹ ساله شما یک روز بدزبانی کند، تمرین یا کلاس موسیقی اش را از دست خواهد داد. گزینه دومی وجود ندارد.
- اگر کودک نوپای شما از این نوع گفتار استفاده می کند، بلافاصله آنها را اصلاح کنید. به آنها بگویید که آن “کلمه بد” است و مردم آن کلمه یا بچه هایی که از آن استفاده می کنند را دوست ندارند.
- اگر از این کلمه در مقابل فرزند خود استفاده کرده اید، بلافاصله عذرخواهی کنید. شما حتی می توانید از فرزندتان بخواهید که به شما یادآوری کند که این کلمه بد است و نباید آن را در مقابل او بگوئید.
۳) رفتار تهاجمی یا خشونت آمیز
اگر بچه ها عصبانی شوند، مشکلی نیست اما اگر این خشم به خشونت یا رفتار تهاجمی در کودکان تبدیل شود، این یک مساله جدی است. اختلالات رفتاری می تواند باعث بروز خشونت در کودکان شود. گاه کودک شما ممکن است به خشونت برای دفاع از خود متوسل شود.
خشونت می تواند در کودک آموخته و نهادینه شود. اما محیط خانه چگونه است؟ آیا کودک رفتار خشونت آمیز را در مدرسه آموخته است؟ اگر تمایل فرزند شما به واکنش به پاسخ منفی به شکل ضربه زدن باشد، اینها مواردی است که باید انجام دهید.
- ساده ترین راه پاسخ دادن به تعدی رفتاری کودکان این است که شما نیز پرخاش کنید. اما اگر این کار را بکنید، در واقع خلقیات اشتباه را به آنها آموزش می دهید. بچه های شما به دنبال شما می آیند تا یاد بگیرند که چگونه قلب و احساسات خود را کنترل کنند. بنابراین به جای بالا بردن صدای خود، با لحنی آرام به آنها آرامش بدهید.
- به احساساتشان واکنش نشان دهید و با آنها همدردی کنید، اما روشن کنید که ضربه یا لگد زدن یا گاز گرفتن مجاز نیست.
- به آنها بگویید که عواقب احتمالی برخورد خشونت آمیزشان چیست. اگر شما با یک کودک روبرو هستید، به آنها بگویید که به جایش چه کنند. به آنها یک جایگزین بدهید، اما آنها را بلاتکلیف رها نکنید. به عنوان مثال، به جای استفاده از خشونت فیزیکی، آنها را به استفاده از کلمات و عباراتی مانند “من عصبانی ام” یا “من آن را دوست ندارم” یا “من راضی نیستم” تشویق کند.
مهمتر از همه، یک الگوی خوب برای آنها باشید و از تنبیه جسمانی اجتناب کنید.
۴) دروغ گفتن
برای کودکان دروغ گفتن، عادی است. این نیز برای والدین عادی است که هنگام دروغ گفتن بچه، نگران شوند. شما ممکن است احساس خیانت و صدمه کنید و حتی اعتماد دوباره به فرزندتان مشکل باشد. رفتار مناسب در مقابل دروغگویی کودک بسیار مهم است و مواردی هست که می توانید انجام دهید تا کودک شما دروغ نگوید.
- جنبه شخصیتی دروغگویی را لحاظ نکنید. سعی کنید به طور موردی دلیل دروغ گفتن فرزندتان را بیابید.
- بچه ها وقتی از عواقب منفی یک واقعیت بترسند، ممکن است دروغ بگویند. پاداش دادن به رفتارهای مثبت به جای مجازات رفتارهای منفی، از نیاز فرزند به دروغ، جلوگیری می کند.
- صادق بودن را به آنها آموزش دهید. با تبیین یک الگو، شروع کنید.
- عواقبی برای دروغ گفتن تعیین کنید، بدون بحث یا مجادله. بچه شما اگر دروغ بگوید، باید با عواقب آن روبرو شود.
موارد بیشتر و ادامه ی این مطلب را در قسمت دوم آن بخوانید.
