افرادی که به دلیل کنجکاوی و یا با تصور این که با یک بار مصرف اتفاقی رخ نمی دهد، شروع به مصرف مواد مخدر می کنند با گذر زمان دچار اعتیاد می گردند. در این مطلب ١٠مورد از نشانه های اعتیاد بیان شده است که با کمک آن ها می توان مصرف مواد مخدر در نوجوانان را تشخیص داد.

بررسی های انجام شده نشان می دهد که سن آغاز مصرف مواد مخدر تا ١۴ سالگی کاهش یافته است. سنین نوجوانی خطرناک ترین دوران برای آغاز مصرف مواد مخدر هستند. نوجوانان با تاثیر پذیری از دوستان و یا به دلیل کنجکاوی شروع به مصرف مواد مخدر می کنند و معمولا اولین قدم در این راه، با مصرف سیگار آغاز می گردد. پدر و مادر ها درمورد فرزندان خود در این سنین باید مانند کارآگاه ها عمل کرده و مراقب تمام رفتار های فرزندان خود باشند. دراین مطلب ١٠ نشانه ی مصرف مواد مخدر در نوجوانان ارائه شده است که می توانید در ادامه مطالعه کنید.

چگونه مصرف مواد مخدر در نوجوانان را تشخیص دهیم؟
چگونه مصرف مواد مخدر در نوجوانان را تشخیص دهیم؟

اعتیاد به مواد مخدر چیست؟

بیش تر معتادین، به دلیل کنجکاوی و با تصور این که با یک بار مصرف اتفاقی رخ نمی دهد شروع به مصرف مواد مخدر کرده اند. هیچ فردی با تصور وابسته شدن شروع به مصرف مواد نمی کند، تصور می کنند که همیشه می توانند مصرف مواد مخدر خود را کنترل کنند و هدف آن ها لذت بردن های هر از گاهی است؛ اما بعد از مدتی میزان مصرف افزایش یافته و تجربه ی لذت بردن از مصرف مواد تبدیل به عادت می شود. در کوتاه مدت اثرات منفی مصرف مواد دیده نمی شود؛ اما با گذر زمان مصرف افزایش یافته و مصرف میزان قبلی مواد مخدر دیگر لذت بخش نخواهد بود و به مصرف میزان بیش تری از مواد احتیاج پیدا خواهند کرد.

آیا می توان اعتیاد را درمان کرد؟

در افراد معتاد، تمایل به ترک مواد مخدر و توانایی ترک آن از بین می رود و فرد معتاد خود را ضعیف می داند. این افراد با تصور این که می خواهم ترک کنم؛ اما این ماده قابل ترک نیست، هم تمایل به ترک اعتیاد دارند و هم به مصرف مواد مخدر ادامه می دهند. در این دوران اگر عوارض مصرف مواد افزایش یابد ممکن است تمایل ترک مصرف مواد در فرد افزایش یابد. از آن جایی که تمایل به ترک مواد، نسبت به تمایل مصرف مواد مخدر افزایش می یابد، حمایت فرد و امید دادن به او، باعث می شود تا فرد معتاد خود را باور کند.

مصرف مواد مخدر در چه سنی آغاز می شود؟

بر اساس بررسی های انجام شده، میانگین سنی مصرف مواد مخدر ١۴ سالگی است، به همین دلیل دوران نوجوانی دوران بسیار خطرناکی است. معمولا خانواده ها ٢ سال بعد از این که فرزندشان دچار اعتیاد شود متوجه این موضوع می شوند، یعنی زمانی که عوارض مصرف مواد مخدر ظاهر می شود. لازم است که خانواده ها فرزندان خود را به خوبی زیر نظر داشته باشند، شاید دخالت هایی که در طول این دوسال صورت می گیرد، بتواند نوجوان را از مصرف مواد مخدر نجات دهد. به همین دلیل توجه به تغییرات دوران نوجوانی بسیار مهم است.

پدر و مادرهایی که به مصرف مواد مخدر در فرزند خود شک دارند چگونه باید برخورد کنند؟

اگر رفتار فرزند شما در روزهای اخیر بسیار تغییر کرده و به مصرف مواد مخدر در او شک دارید، بسیار مراقب باشید، نباید او را به ناحق مقصر بدانید. در این دوران اولین کاری که باید انجام دهید این است که با نوجوان خود ارتباط سالمی برقرار کنید. با صحبت کردن با معلم ها، دوستان و نزدیکان فرزندتان به تحقیقات خود ادامه بدهید.

دراین دوران انجام اقداماتی برای افزایش ارتباط، تلاش برای کسب اطلاعات صحیح در مورد مصرف مواد مخدر و الکل، دوری از صحبت های دل گرم کننده، یافتن علایق فرزندتان و انجام کارهای مورد علاقه ی او به صورت مشترک با شما، می توانند بسیار تاثیر گذار باشند.

اگر شما در این دوران در مورد مصرف مواد مخدر، با فرزند خود صحبت نکنید ممکن است فرد دیگری این کار را انجام داده و اطلاعات اشتباهی به فرزند شما بدهد. پیغام های کوتاه و سریع همیشه تاثیر گذار هستند. مهم این است که آگاهی های متناسب با سن و انتظارات فرزندتان را به او بدهید. از صحبت هایی که باعث تحریک حس کنجکاوی می شود، دوری کنید. باید از سنین پایین به فرزندان تان مراقبت از خود و بدن شان و هم چنین نه گفتن در شرایط خطرناک را آموزش بدهید.

علائم مصرف مواد مخدر در نوجوانان

تغییر رفتار با اطرافیان، اولین موردی است که در آن ها دیده می شود. دوستان قدیمی را کنار گذاشته شده و دوستان جدید وارد زندگی او می شوند، برای دسترسی راحت به مواد مخدر با افراد جدید ارتباط برقرار کرده و با دوستان قدیمی قطع رابطه می کنند.
اگر شرایط روحی فرزند شما سریع تغییر می کند، بسیار مراقب باشید. در این دوران گاهی بسیار خوشحال بوده و گاهی بسیار عصبانی، نا آرام و بی حال می شوند.

در وضعیت تحصیلی تغییرات ناگهانی صورت می گیرد. نمرات کاهش یافته و میزان غیبت در مدرسه افزایش می یابد.
اگر می خواهد در خانه تنها بماند و یا این که با دوستان خود بیرون رفته و مقصد خود را به شما نمی گوید، بسیار دقت کنید
فاصله ی خود را با خانواده افزایش می دهد، زمان کم تری را در خانه سپری می کند تا برخورد کم تری با خانواده داشته باشد.
خرج او افزایش یافته در حالی که لباس و یا چیز خاص دیگری خریداری نمی کند.

به سلامت و لباس پوشیدن خود توجه نمی کند، چشمان او قرمز شده، پف کرده و تغییراتی در بدن او دیده می شود.
مشکلاتی مانند عصبانیت، کلافگی و مشکل در ارتباطات فردی ایجاد می شود. حواس پرتی و بی دقتی از جمله نشانه ها می باشد.
منزوی می شوند و ساعات خواب آن ها افزایش می یابد.