قصه های تعاملی نام مقاله ی این هفته ی سرسره از کتاب درخشان راز های قصه گویی اثر باتریس مونته رو می باشد. در این کتاب درخشان با هم به اهمیت قصه گویی و چگونه قصه گفتن برای کودک می پردازیم.
کودک را روی پا یا کنارتان بنشانید. کتابی را که می خواهید بخوانید، طوری در دست بگیرید و باز کنید که کودک بتواند آن را ببیند و لمس کند. کودک دوست دارد احساس کند شما این زمان را به او اختصاص دادید و قصه گفتن مانند یک نوازش است. او از لمس کردن شما به شیوه ی خودش با دست های کنجکاوش لذت می برد.
موهایتان را می کشد، چشمانتان را لمس می کند، دستش را به دهانتان می برد و به کتاب ضربه می زند.
وقتی از قصه لذت می برید، آن را در حالت و صدایتان منعکس می کنید و در نتیجه کودک هم از آن لذت می برد.
در کتاب فروشی ها و کتاب خانه ها می توانید انواع زیادی از قصه ها برای کودکان با قالب ها و صفحه های مختلفی پیدا کنید که تصاویر را با تکه های پارچه ترکیب کرده اند. بعضی از آن ها کارت های آینه ای دارند تا کودک بتواند انعکاس خود را در آن ببیند و بعضی دیگر با باز کردن به یک پارچه ی بزرگ تبدیل می شوند که کودک می تواند روی آن بازی کند.
کتاب های دیگر دایره ها یا جغجغه های پلاستیکی دارند که می توانید فشار دهید تا صدای یک حیوان در بیاید.
وقتی برای کودک قصه می گویید با صدا ها بازی کنید. اگر یک گاو ظاهر می شود، صدای یک گاو را در بیاورید: موووو! یک سگ را با وق وق و یک اردک را با کواک کواک تقلید کنید. یک فرهنگ لغت وجود دارد که می توانید در آن صدای همه ی حیوانات را به زبان های زیادی پیدا کنید. می توانی با آهنگ صدایتان هم بازی کنید. اگر یک خرس در قصه هست صدایتان را تغییر دهید و اگر یک مورچه در قصه است گوشه های دهانتان باید نیمه باز باشد تا صدای بهتری بیرون بیاید.
