پرخاشگری نوعی تغییر هیجانی است که وقتی کودک آن را بروز می‌دهد، یعنی نیاز به کمک دارد. روش های زیر به کنترل پرخاشگری در کودکان کمک می‌کنند:
– محدودیت‌هایی برای کنترل پرخاشگری وضع کنید و آنها را با کودک در میان بگذارید.
– الگوهای پرخاشگری را به‌حداقل برسانید. می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
- کودک را در معرض فیلم‌های خشونت‌آمیز قرار ندهید.
- فیلم‌ها و تصاویر و روزنامه های مورد نیاز کودک را به‌دقت انتخاب کنید.
- الگوهایی در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند.
- همراه کودک صحنۀ پرخاشگرانۀ یک فیلم را تفسیر کنید.
– همدلی را افزایش دهید. آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثر پرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می‌آید، افزایش دهید. مثلاً، وقتی از نوع صحبت کودک (در سنین مدرسه) ناراحت می‌شوید به او یادآوری کنید که این طرز صحبت را دوست ندارید.
کودکان پرخاشگری را از والدین خود یاد می گیرند!
- رفتارهایی را که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.
- هنگام پرخاشگری، به کودک توجه نکنید، توجه کردن موجب تقویت رفتار او می‌شود. به‌جای کودک پرخاشگر، به‌کودکی که مورد پرخاشگری قرار گرفته است، توجه کنید.
- نحوۀ ارتباط کودک را با افرادی که با او زندگی می‌کنند، بررسی کنید.
- اگر قرار است کودک به‌دلیل رفتار خشونت‌آمیزش تنبیه شود، بهتر است به‌طریقی باشد که منجر به‌حملۀ انتقامی و تلافی‌جویانه از طرف کودک نشود. در مورد این تنبیه باید قبل از بروز رفتار خشونت‌آمیز، با کودک صحبت کرد و بدون ابراز هیجان (که می تواند نوعی محرومیت از امتیازات باشد) تنبیه را عملی ساخت.
- فرصت تخلیۀ هیجان‌ها را به روش غیر مخرب برای کودک فراهم کنید.
- از مباحث گروهی یا خانوادگی که تاکید بر همکاری با دیگران دارد، استفاده کنید.
- برای مهار این رفتار کودک، محروم‌سازی تا حدودی مفید است. این محروم سازی نباید در رابطه با نیازهای اولیه کودک و یا موارد هیجانی (مثل تهدید به‌ترک خانه توسط مادر) باشد.
- در ساعت‌هایی از روز، همراه با کودکی دیگر فعالیت هایی داشته باشد.
- از تنبیه بدنی پرهیز کنید.
- علت رفتار پرخاشگرانۀ وی را بیابید (این کار را پس از رفع عصبانیت انجام دهید).
- ثبت وقایع روزانه و گوش دادن فعال برای کاهش رفتارهای خشن به‌کار گرفته شود.
- به کودک بفهمانید که با هر رفتار خشونت‌آمیز، دیگران از وی فاصله می‌گیرند.
- از کودک پرخاشگر بخواهید الگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت تهیه کنید و سپس با ایفای نقش، آن رفتارها را بازنمایی کنید.
