پزشکان امروزه با توجه به امکاناتی که دارند، بسیاری از بیماری‌ ها را درمان می‌ کنند، اما در پاره‌ ای از مواقع برای درمان برخی بیماری‌ها با شکست روبرو می‌شوند. همان طور که می‌دانید بسیاری مردم از بیماری سرماخوردگی در سراسر جهان رنج می‌برند.اما علاوه بر سرما خوردگی بیماری‌های دیگری هستند که باعث شده‌اند که ما انسان‌ها از وجودشان همواره در رنج باشیم و با توجه پیشرفت‌های خیره کننده علم پزشکی هنوز راهکاری برای درمان قطعی آن‌ها ارائه نشده است.

در ادامه این مطلب شما را با ۹ بیماری خطرناک که با جان انسان‌ ها بازی می‌کنند و سالانه تلفات زیادی را بر انسان‌ ها به ویژه کودکان تحمیل می‌کنند، آشنا می‌کنیم.

ابولا

ابولا یک ویروس از خانواده Filoviridae است که مسئول تب و ورم شدید مفاصل بوده و اغلب مرگبار است. شیوع این بیماری توسط گوریل‌ها و شامپانزه‌ها و همچنین انسان‌ها ثبت شده است. این بیماری با شواهدی هم چون: جوش‌های زیاد پوستی، تب شدید و خونریزی فراوان قابل تشخیص است.

۹ بیماری خطرناک که می‌ تواند جان کودک را بگیرد
۹ بیماری خطرناک که می‌ تواند جان کودک را بگیرد

اگر انسانی به این ویروس مبتلا شود، احتمال مرگ وی بین ۵۰ الی ۹۰ درصد است. جالب است، بدانید که این ویروس نام خود را از رودخانه به نام ابولا در حوضه شمال کنگو در مرکز آفریقا گرفته است که شواهد وجود این بیماری در سال ۱۹۷۶ تشخیص داده شد.

البته نوع دیگر این ویروس ابولا به نام ماربورگ که در سال ۱۹۶۷ کشف شده بود، به عنوان یکی از اعضای Filoviridae شناخته شد که باعث انتشار این بیماری همه گیر در بین انسان شد. سومین عامل وابسته به بیماری ابولا استرونون نامیده می‌شود، اپیدمی آن در میمون‌های آزمایشگاهی در Reston، ویرجینیا ایجاد کرد، اما ظاهرا برای انسان‌ها کشنده نبود.

بیماری فلج اطفال

بیماری فلج اطفال که یک بیماری شناخته شده است با عنوان poliomyelitis که به آن فلج مادری نیز گفته می‌شود. این یک بیماری عفونی حاد سیستم عصبی است که معمولا با علائم عمومی مانند تب، سردرد، تهوع، خستگی و درد عضلانی و اسپاسم شروع می‌شود و گاهی اوقات پس از یک فلج جدی و دائمی عضلات در یک یا چند عضو، گلو یا سینه شخص مبتلا درد احساس می‌کند.

بیش از نیمی از موارد بیماری فلج اطفال در کودکان زیر پنج سال رخ می‌دهد. فلج شدن حاصل از این بیماری در ارتباط مستقیم با ویروس این بیماری است. بین ۵ تا ۱۰ درصد افراد مبتلا به بیماری فلج اطفال علائم ذکر شده بالا در آن‌ها ایجاد می‌شود و در بیش از ۹۰ درصد آن‌ها چنین علائمی قابل مشاهده نیست.

تقریبا برای کسانی که به ویروس این بیماری مبتلا می‌شوند هیچ گونه درمانی وجود ندارد و در اواسط قرن بیستم، صدها هزار کودک از هر سال به این بیماری مبتلا می شدند. خوشبختانه از دهه ۱۹۶۰، به علت استفاده گسترده از واکسن‌های فلج اطفال، فلج اطفال از بیشتر کشورهای جهان حذف شده است و در حال حاضر تنها در چند کشور آفریقا و آسیای جنوبی این بیماری شایع است. تقریبا ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ کودک هنوز هم از وجود این بیماری رنج می‌برند که اکثر آنها در کشور هند زندگی می‌کنند.

بیماری لوپوس اریتماتوز

یکی از ۹ بیماری خطرناک بیماری لوپوس اریتماتوز است. همچنین اغلب به عنوان لوپوس به کار می‌رود، این یک اختلال autoimmune است که باعث التهاب مزمن در قسمت‌های مختلف بدن می‌شود. سه نوع اصلی لوپوس تشخیص داده شده است: دیسیکوید، سیستمیک و دارویی است. لوپوس دیسیکوید فقط روی پوست تاثیر می‌گذارد و معمولا شامل اندام های داخلی نمی‌شود. واژه discoid اشاره به جوش‌ های زیاد و تکه‌ های قرمزی متمایز پوشیده شده با مقیاس قهوه‌ ای خاکستری است که ممکن است بر روی صورت، گردن و پوست سر ظاهر شود. در حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس دیسیکوید، به شکل شدید سیستمیک این اختلال در ان ها تکامل یافته است.

لوپوس اریتماتیک سیستمیک شایع‌ ترین شکل بیماری است. این ممکن است بر روی هر عضو یا ساختار بدن تاثیر بگذارد، به خصوص پوست، کلیه‌ها، مفاصل، قلب، دستگاه گوارش، مغز و غشا‌های سرمی (پوسته‌های غشایی اندام‌ها، مفاصل و حفره‌های بدن). در حالی که لوپوس سیستمیک می‌تواند در تمامی نواحی بدن چه داخلی و چه ظاهری تاثیر بگذارد، اما اکثر افراد مبتلا به آن علائم را تنها در چند اندام خاص تجربه می‌کنند.

به طور کلی، دو نفر اگر به طور همزمان از این بیماری رنج ببرند علائم و شکایتشان نسبت به این بیماری یکسان نیست. این به خاطر آن است که درصد تغییرات این بیماری بسیار زیاد است و برای همین افراد مبتلا به آن درد‌های یکسانی ندارند. البته بیماری نیز متغیر است و با دوره‌های زمانی که بیماری فعال است و از دوره‌های دیگر زمانی که علائم آشکار نیست (تجدید) مشخص می‌شود.

بیماری آنفولانزا

بیماری آنفولانزا امروزه بسیار شناخته شده است. این بیماری باعث ایجاد عفونت حاد ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی می‌شود که با تب، لرز و احساس ضعف شدید به همراه درد در اندام‌ها با درجه‌های مختلف درد در سر و شکم همراه است.

بیماری آنفولانزا که نتیجه عملکرد ویروس در بدن است، در سه نوع A، B. و C. تقسیم می‌شوند. این سه نوع اصلی معمولا علائم مشابهی را تولید می‌کنند، اما به طور غیرمستقیم آنتی ژنیک‌های متفاوتی برای ایجاد عفونت و درد در بدن دارند.

ویروس‌های نوع A. موجب اپیدمی آنفولانزای بزرگ می‌شوند و ویروس‌ های B. موجب شیوع بیماری‌های موضعی می‌شوند. ویروس‌های C. عامل مهمی برای بیماری در انسان نیستند. از بزرگترین مشکلات این بیماری آن است که ویروس‌های آن در هر بار برخورد با سیستم ایمنی ساختار حمله خود را تغییر می‌دهند و همین تغییرات باعث می‌شود که بدن ما نتواند ویروس‌های ناقل آنفولانزا را نابود کند.

چنین تغییرات بزرگی از ویروس‌های آنفولانزا باعث شده است که آنتی بیوتیک‌های ساخت بشر نیز نتواند به طور کامل باعث نابودی آنها شود، چرا که این ویروس در هر برهه از زمان با یک ساختار جدید ظاهر می‌شود و تا راه مبارزه با این ساختار جدید کشف شود. ویروس‌های آنفولانزا با یک ساختار جدیدتر وارد جنگ با سیتم ایمنی بدن و انواع آنتی بیوتیک‌ها ساخت بشر می‌شوند.

بیماری دیابت

دیابت یک نوع اختلال متابولیسم کربوهیدراتی در بدن است که مشخصه پاسخ به تولید و یا پاسخ به انسولین در بدن است و در نتیجه سطح قند (گلوکز) در خون را حفظ می‌کند. دو نوع از این بیماری وجود دارد؛ دیابت نوع I، که قبلا به عنوان دیابت بارداری وابسته به انسولین (IDDM) شناخته می‌شد و معمولا در دوران کودکی ایجاد می‌شود.

این یک اختلال autoimmune است که در آن سیستم ایمنی فرد دیابتی تولید آنتی‌بادی‌هایی است که سلول‌های بتا تولید کننده انسولین را از بین می‌برد. از آنجا که بدن دیگر قادر به تولید انسولین نیست، تزریق روزانه هورمون مورد نیاز می‌شود، اما دیابت نوع دوم که قبلا به دیابتی غیر انسولین وابسته (NIDDM) و یا به عنوان دیابت افراد شناخته شده است، معمولا بعد از سن ۴۰ سالگی اتفاق می‌افتد و احتمال ابتلا به این نوع دیابت با افزایش سن رابطه مستقیم دارد. همچنین افراد چاق که سن شان از ۴۰ سال بیشتر است، مستعد ابتلا به این نوع دیابت هستند.

خوشبختانه افراد مبتلا به دیابت نوع II می‌توانند سطح گلوکز خون را از طریق رژیم غذایی و ورزش و در صورت لزوم با تزریق انسولین یا دارو‌های خوراکی کنترل کنند.

اچ آی وی / ایدز

یکی از ۹ بیماری خطرناک که سلامت کودکان را به خطر انداخته است ایدز است. بیماری ایدز در دهه ۱۹۸۰، به ویژه از طریق کشورهای آفریقایی در سراسر جهان گسترش پیدا کرد.

گسترش این بیماری به عوامل مختلفی مربوط می‌شود از جمله می‌توان به شهر نشینی، سفرهای طولانی به کشورهای افریقا، مسافرت‌های بین المللی، تغییرات در روابط جنسی، استفاده مشترک از وسایل تیز، گسترش مواد مخدر به ویژه موادی که به وسیله سوزن‌ها تزریق می‌شدند، استفاده از خون‌های آلوده به ایدز منتشر می‌شود. طبق گزارش سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۴ تقریبا ۳۸ میلیون نفر در سراسر جهان به HIV مبتلا هستند و سالانه ۳ میلیون نفر به آن آلوده می‌شوند و مرگ و میر حاصل از این بیماری تقریبا ۳ میلیون نفر در سال است. تا کنون حدود ۲۰ میلیون نفر از سال ۱۹۸۱ تا به الان جان خود را از دست داده‌اند.

۹ بیماری خطرناک که می‌ تواند جان کودک را بگیرد
۹ بیماری خطرناک که می‌ تواند جان کودک را بگیرد

آسم

آسم یک اختلال مزمن ریه است که در آن راه‌های تنفسی دچار التهاب شده و تحریک می‌شوند که این عمل می‌تواند باعث گرفتگی نفس شود. معمولا بیماری آسم همراه با سرفه، خس خس سینه و تنگی آزار دهنده نفس همراه است. التهاب راه‌های تنفسی با تحریک انواع محرک‌ها صورت می‌گیرد.

در برخی از موارد افراد مبتلا به آسم با وجود گرد و غبار، مدفوع و یا مو حیوانات، گرده گل، آلودگی هوا، سیگار،برخی از داروها، شرایط آب و هوایی خاص، و حتی تحرکات شدید جسمانی حاصل می‌شود. البته استرس می‌تواند علائم را تشدید کند. حملات آسمی برای هر شخصی ممکن است، رخ دهد. معمولا حدود نیمی از افراد مبتلا به آسم سنی کمتر از ۱۰ سال را دارند.

ابتلا به این بیماری در بین زنان و مردان تقریبا برابر است. اکثر افراد مبتلا به این بیماری با تحریک‌هایی که از محیط می‌گیرند، دچار آسم می‌شوند. البته در برخی از موارد این بیماری ریشه ژنتیک و وراثتی دارد. بزرگسالان مبتلا به آسم ممکن است، پولیپ بینی یا سینوزیت داشته باشد.

سرطان

سرطان تقریبا در بیش از ۱۰۰ نوع بیماری متمایز شناخته می‌شود که علت اصلی آن‌ها رشد غیرقابل کنترل سلول‌های غیرطبیعی در بدن است. این بیماری تا آن‌جایی پیشرفت کرده است که از هر سه نفر فوتی افراد در کشورهای توسعه یافته یک نفر با وسیله سرطان جان خود را از دست می‌دهند. البته پیشرفت‌های قابل توجهی در درمان سرطان از اواسط قرن بیستم صورت گرفته است که چنین پیشرفتی در واقع باعث کاهش مرگ و میر ناشی از انواع سرطان‌ها شده است.

سرماخوردگی

سرماخوردگی یک عفونت ویروسی حاد است که در دستگاه تنفسی فوقانی شروع می‌شود و گاهی اوقات به ساختارهای پایین‌تر نیز گسترش می‌یابد و ممکن است؛ عفونت‌های ثانویه در گوش‌ها و حلق و بینی ایجاد کند. با توجه به پیشرفت‌هایی که در علم پزشکی صورت گرفته است، هنوز هم پزشکان درمان قطعی برای این بیماری ارائه نداده‌اند و دارو‌های تجویز شده فقط می‌توانند عفونت‌ های حاصل از سرماخوردگی را کاهش دهند.

این گونه روش‌ها فقط می‌تواند طول درمان را کاهش دهند ولی عملا قادر نیستند، بدن ما را از ابتلا به سرماخوردگی مصون نگاه دارند. همان طور که می‌دانید ویروس‌های سرماخوردگی یک الی ۴ روز در بدن فعالیت می‌کنند و پس از این چند روز فعالیتشان در بدن به اتمام می‌رسد. ویروس‌های سرماخودگی پیش از آنکه علائم حضور خود را در بدن نشان دهند، در بدن پخش می‌شوند.

یکی از مشکلات ویروس‌های سرماخودگی این است که این ویروس‌ها به راحتی می‌توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند، از این رو در مواجه با افراد سرما خورده، از دست دادن و یا روبوسی کردن با آنها جدا خودداری کنید و در صورتی که ناچار به چنین کاری شدید، حتما دست‌ها و صورتتان را با آب و صابون به خوبی بشویید و به هیچ وجه دست آلوده خود را به دهان و یا چشمان خود نمالید. یادتان نرود ویروس‌های سرماخوردگی از طریق پوست بدن قادر نیستند وارد بدن شوند.