درباره کتاب اتیسم من: وقتی اولین بار متوجه می شوید که اتیسم دارید، شاید کمی گیج کننده باشد. این کتاب به شما کمک میکند تا معنی آن را بهتر متوجه شوید. داشتن اتیسم مثل این است که مثلا سرماخوردگی یا آبلهمرغان داشته باشید. از بین نمیرود ولی اذیتتان هم نمیکند. معنیاش این است که بعضی چیزها برایتان سخت است. و در مقابل برای بعضی چیزها استعداد و قدرت عجیبی دارید. افرادی که اینچنین تفاوتها و تواناییهایی را دارند؛ همان چیزی است که ما اختلال اتیسم مینامیم. داشتن اتیسم تقصیر شما یا اعضای خانوادهتان نیست. تقصیر هیچکس نیست. مغز هرکس متفاوت است.
نویسنده: گلوریا دوراویلا و تامارا لوی
مشاوره: علی قاسم زاده
مترجم: شیدا معنوی
۴۸ صفحه
ناشر: نامه مهر
در کتاب اتیسم من از والدین خواسته شده است: «جایی بدون سروصدا را انتخاب کنید. زمانی را انتخاب کنید که فرزندتان آرام است و میدانید به داستان گوش میدهد. لازم نیست همه کتاب را یکجا بخوانید. فرزندتان را تشویق کنید تا این کتاب را به دوستان نزدیک، اقوام و معلمان نشان دهد. این کتاب به او و دیگران کمک میکند تا تفاوتهای خاص او را بهتر بفهمند در حالیکه نقاط قوت و تواناییهای او را تقویت میکنند.»
در پایان این کتاب به ۱۰ نکتهای که والدین کودکان اتیستیک و کودکان با نیازهای خاص آرزو میکنند دیگران بدانند اشاره شده است:
۱) لازم نیست کنار کودک من عجیب و غریب رفتار کنید. ممکن است لازم باشد کمی متفاوت عمل کنید ولی امیدوارم غیرطبیعی رفتار نکنید.
۲) همه کودکان اتیستیک شبیه هم نیستند.
۳) مردم فکر میکنند چون کودک من شبیه کودک اتیستیکی که آنها میشناسند نیست، پس حتما اتیسم ندارد.
۴) این کودکان عشق میورزند، نیازمند عشق هستند. آنها بینظیر هستند و عشق و هیجان را به زندگی میآورند.
۵) شناختن یک کودک اتیستیک به معنای شناختن همه آنها نیست. آنها خیلی با هم متفاوتند. لطفاً به من نگویید فرزندم اتیسم ندارد چون اصلا شبیه آن یکی که شما میشناسید نیست!
۶) این کودکان باهوش هستند. با استعداد، خلاق و متفکر… ممکن است همیشه اینطور به نظر نیایند … ذهن آنها متفاوت عمل میکند.
۷) اگر فرزندم صداهای نامفهوم از خودش در میآورد، راحت باشید و نگاه کنید… چون هیجانزده است این کار را میکند. لطفاً یک گوشه نایستید و با دهان باز به ما خیره نشوید.
۸) اگر فرزند مرا در مغازه دیدی، ممکن است سرش را تند تکان دهد، یا گوشه لباسش را بجود یا دور خودش بچرخد. او مضطرب است و من او را سرزنش نمیکنم پس لطفا طوری مرا نگاه نکنید که باید سرزنشش کنم. او نمیتواند بدنش را با محرکهای بیرون سازگار کند. او دارد سعی میکند بدنش را با آنچه از محیط میگیرد هماهنگ کند.
۹) برای آنها که فکر میکنند من رفتارهای خاص فرزندم را نمیبینم: از شما تقاضای کمی همدلی دارم قضاوت نکنید. لطفا سعی کنید بفهمید محیط اطراف او به دشت رویش تاثیر میگذارد.
۱۰) لطفاً فرزندان ما را بپذیرید به همان طریقی که فکر میکنید ما فرزندان شما را میپذیریم.
به دنبال کتاب مناسب برای گروه سنی متناسب کودکتان هستید؟ بخش معرفی کتاب سایت سرسره را دنبال کنید…
[irp posts=”14252″ name=”معرفی کتاب سه دوست”]