هر کاری که برای تربیت فرزندتان انجام می‌دهید و هر رفتاری که با او دارید، مستقیماً بر شکل‌ گیری شخصیت او اثر می‌گذارد. تربیت خوب می‌ تواند یک فرزند سالم به جامعه تحویل دهد و تربیت غلط می‌تواند باعث شکل‌ گیری یک شخصیت ناسازگار، بد قلق و ناموفق در فرزندتان شود.

 اگر می‌خواهید فرزند سالم و سازگار داشته باشید، روی تقویت این ویژگی‌ها در او کار کنید و از هر فرصتی برای آموزش رفتار درست به او استفاده ببرید. یک کودک سالم:

۱- احساس تعلق دارد و همکاری می‌کند: چنین کودکی در گروه دوستان یا کلاس درس، خود را از دیگران جدا نمی‌کند، از گروه‌هایی که در آن‌ها قرار می‌گیرد، با عنوان گروهم، کلاسم، ما و… یاد می‌کند و دلش می‌خواهد برای بهتر شدن اوضاع هر کاری بکند. بنابراین داوطلب به عهده گرفتن مسئولیت در این گروه‌ها می‌شود.

۷ ویژگی‌ یک کودک سالم و سازگار
۷ ویژگی‌ یک کودک سالم و سازگار

۲- امیدوار است: کودک سالم، پر از اشتیاق و امید است و برای او نمی‌شود، نمی‌توانم و غیرممکن است، معنا ندارد. او به وضوح شاد است و نسبت به امور با دلگرمی نگاه می‌کند.

۳- دیگران را دلگرم می‌کند: کودکی که توانایی حل مسأله دارد نه تنها خودش امیدوار و دلگرم است، بلکه دیگران را هم دلگرم و به آنها کمک می‌کند به اهدافشان برسند. این کودک، سازگاری را با همین رفتارها تمرین می‌کند.

۴- اهداف او مطابق با ارزش‌های اجتماعی است: کود�� سالم کودکی است که آرزوها، رفتارها و خواسته‌هایش با رفتارهای انسانی و اجتماعی متناقض نیست. مثلاً حیوانات را دوست دارد، به ضعیف تر از خود کمک می‌کند، از قوانین شهری تبعیت می‌کند، به حقوق دیگران احترام می‌گذارد و….

۵- به دیگران علاقه‌ مند است: کودک شما وقتی سالم و سازگار خواهد بود که دیگران را دوست داشته باشد، توانایی همدلی داشته باشد و دلش بخواهد با دیگران معاشرت یا کار گروهی انجام دهد. کودک منزوی یا کناره جو به هیچ وجه شخصیت سالم و سازگاری نخواهد داشت.

۶- پرتلاش است: یکی از نشانه‌های سلامت شخصیتی کودک و تربیت درست او، پشتکار داشتن است. کودک سالم بعد از اشتباه یا شکست از پا نمی‌نشیند، ناامید نمی‌شود و برای رسیدن به خواسته‌هایش، خودش تلاش می‌کند نه آنکه حاضر و آماده از دیگران دریافت کند.

۷- احساس ارزشمندی می‌کند: اگر می‌خواهید فرزندتان در آینده روان سالمی داشته باشد، احساس ارزشمندی و عزت نفس را در او تقویت کنید. کودک سالم کودکی است که خود را حقیر، ناتوان و درجه دو نمی‌بیند، می‌داند که دیگران دوستش دارند، می‌داند که مورد احترام است و شایستگی خود را باور دارد.