اختلال بیش فعالی در ۵٪ کودکان دبستانی و در پسرها سه تا پنج برابر شایع‌تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده دیده می شود. در این مطلب ساده ترین روش تشخیص بیش فعالی در کودکان را در اختیار شما می گذاریم تا کودک خود را با آن محک بزنید.
معمولاً بیش فعالی در کودکان از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا در دوره شیرخواری، اغلب پرتحرک بوده و دست‌ها و پاهای خود را زیاد حرکت می‌دهند، کم‌خواب و کم‌غذا بوده، زیاد گریه می‌کنند و عکس‌العمل نشان می‌دهند.
این اختلال دارای سه علامت عمده است:
۱- پرتحرکی ( به صورت پرفعالیتی و پرحرفی بروز پیدا می کند)
۲- کمبود توجه و تمرکز(عدم توانایی در نگهداری توجه و تمرکز کردن مستمر و پایدار بر تکلیفی که نیاز به توجه و تمرکز دارد)
۳- بروز اعمال تکانه ای (اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، رفتار کردن و عمل کردن در لحظه بدون فکر)
تشخیص انواع بیش فعالی
کم توجهی:
– اغلب در توجه دقیق به جزییات موفق نیست و در مدرسه، در کار یا در سایر فعالیت‌ها مرتکب اشتباهاتی می‌شود که ناشی از کم‌دقتی است.
– در حفظ توجه بر تکالیف یا در بازی مشکل دارد.
– حواسش به‌راحتی پرت می‌شود.
– وقتی با او صحبت می‌شود، به نظر می رسد گوش نمی دهد.
-معمولا از دستورالعمل ها پیروی نمی کند و در تمام کردن تکالیف مدرسه،کارهای عادی روزانه یا وظایف شخصی موفق نیست ( این امر ناشی از نافرمانی یا درک نکردن دستورالعمل‌ها نیست)
– در سازمان دادن و مرتب کردن کارها و فعالیت‌ها دچار مشکل می‌شود.
– از به عهده گرفتن تکالیفی که به کوشش ذهنی ممتد نیاز دارد، اجتناب می‌کند.
– چیزهایی مثل اسباب‌بازی، تکلیف مدرسه، مداد، کتاب را گم می‌کند یا جا می‌گذارد. -اغلب فعالیت‌های روزمره را فراموش می‌کند.
بیش فعالی تکانشی
– دست‌ها و پاهای خود را تکان می‌دهد، یا در صندلی وول می‌خورد.
-در کلاس درس یا موقعیت‌های دیگر که لازم است برای مدتی بنشیند، صندلی خود را ترک می‌کند.
– در موقعیت‌هایی که می‌بایست آرام باشد، به‌طور افراطی می‌دود یا از چیزی بالا می‌رود.
– اغلب در بازی یا تفریحاتی که لازم است،آرام باشد دشواری دارد.
– بیشتر اوقات در حال تحرک است و طوری عمل می‌کند که گویی موتوری در حال حرکت است.
-معمولا زیاد حرف میزند.
– پیش از آنکه پرسش‌ها کامل شود، جواب می‌دهد.
– انتظار کشیدن برایش سخت و مشکل است.
– سخنان دیگران را قطع می‌کند یا بدون دعوت وارد گفت‌وگو یا بازی دیگران می‌شود.
مهمتر از همه اینکه پرتحرکی در این کودکان در همه موقعیت ها اتفاق می افتد اما اگر در بعضی جاها کودک پرتحرک و نا آرام است اما در بعضی جاها نیست این کودک ADHD محسوب نمی شود.
